1. »
  2. Varia
  3. »
  4. Etymologia
  5. »
  6. Etymologia imion wrogów — Nieumarli

Nieumarli

不死

[Musical]

ミュージカル

Nieumarli [jap. 不死アンデッド Andeddo; ang. Undead]. Wyraz 不死 fushi („nieumarły, nieśmiertelny”), mimo iż zapisywany znakami chińskimi, uskuteczniany jest jako アンデッド andeddo („nieumarły”), który wywodzi się z angielskiego wyrazu undead.

Wrogowie z rozdziału o Draculu [jap. ドラクルシリーズの敵 Dorakuru shirīzu no teki; ang. enemies from the Dracul series]. Jest to zestawienie japońskich wyrazów シリーズ shirīzu („seria, szereg”), który wywodzi się z angielskiego series, no (partykuła dopełniacza) i teki („wróg, przeciwnik, oponent”).

Wampirzy Hrabia Dracul
  • 吸血鬼ヴァンパイアドラクル伯爵
  • Vanpaia Dorakuru hakushaku
  • Vampire Count Dracul
  • LDJ, TnMK, LDSS

Pierwszy człon, 吸血鬼 kyūketsuki („wampir”, dosł. „demon ssący krew”), mimo iż zapisywany znakami chińskimi, uskuteczniany jest jako ヴァンパイア vanpaia („wampir”), który wywodzi się z angielskiego wyrazu vampire, a ten z kolei z serbskiego vampir poprzez węgierską formę vámpír. Wyraz ten jest powiązany z polskim upiór bądź wąpierz i rosyjskim упырь upyŕ. Imię postaci odnosi się do ドラクル公 Dorakuru-kō będącego japońskim zapisem rumuńskiego Dracul (dosł. „diabeł”). Przydomek Dracul, przekształcony przez lud wołoski z łacińskiego Dracō (dosł. „smok”), nosił hospodar Wołoszczyzny Wład II [rum. Vlad II; jap. ヴラド2世 Vurado 2-sei], który był członkiem Zakonu Smoka powołanego do obrony chrześcijaństwa przed rosnącym w potęgę Cesarstwem Osmańskim. (Na japoński przydomek ów może być tłumaczony jako 竜公 Ryū-kō względnie 悪魔公 Akuma-kō.) Stąd powstał przydomek Drăculea (dosł. „syn smoka; syn diabła”) zapisywany po japońsku jako ドラキュラ公 Dorakyura-kō, który otrzymał syn władcy — Wład III [rum. Vlad III; jap. ヴラド3世 Vurado 3-sei] zwany też Palownikiem [rum. Ţepeş; jap. 串刺し公 Kushi-zashi-kō]. To właśnie Wład III Dracula inspirację dla postaci książkowego i filmowego wampira hrabi Draculi znanego po japońsku jako ドラキュラ伯爵 Dorakyura hakushaku. Japoński wyraz 伯爵 hakushaku oznacza „hrabię”.

Hrabia Dracul jest też znany jako Krwawy Hrabia [jap. ブラッディ・ドラクル Buraddi Dorakuru; ang. Bloody Dracul]. Człon ブラッディ buraddi jest japońskim zapisem angielskiego wyrazu bloody („krwawy”).

Musicalowy Hrabia Dracul to reinkarnowany Abel [jap. アベル Aberu; ang. Abel]. Wyraz アベル Aberu jest japońskim zapisem hebrajskiego imienia קַיִן Heḇel (dosł. „oddech, opar; próżność”). (Angielska forma brzmi Abel i pochodzi od greckiej Ἅβελ Hábel.) W Biblii imię to nosił drugi z trzech synów Adama [hebr. אָדָם Āḏām] i Ewy [hebr. חַוָּה Ḥawwāʾ]. Abel był pasterzem i pewnego razu złożył Bogu w ofierze najlepsze zwierzęta ze swego stada. Jego starszy brat, Kain [hebr. והֶבֶל Qayin], jako rolnik ofiarował ołtarzu najlepsze płody ziemne. Bogu się spodobał dar Abla, a Kain w przypływie zazdrości zabił swego brata. Abel i Kain w musicalach złożyli Bogu miecze i Bóg wybrał ostrze Abla, co się również skończyło jego zabójstwem przez Kaina.

le Fay
  • ル・フェイ
  • ru Fei
  • le Fay
  • LDJ, TnM, TnMK

Jest to skrócenie モーガン・ル・フェイ Mōrugan ru Fei, japońskiego zapisu angielskiego imienia Morgan le Fay. Morgana le Fay to postać z kręgu legend arturiańskich i celtyckich opowieści. Była przedstawiana zawsze jako obdarzona wielką mocą czarodziejka, żeński odpowiednik Merlina i jego mocy. W niektórych wersjach legendy działa przeciwko królowi Arturowi, swemu przyrodniemu bratu, i jego żonie Ginewrze. Sam wyraz fay jest wariacją fairy („wróżka, elf, duszek leśny”) wywodzącą się z łacińskiego imienia bogini przeznaczenia Fāta (od fātum („los, przeznaczenie”)), poprzez starofrancuskie fae bądź faerie. Włoska wersja imienia tej czarodziejki, Fata Morgana, stała się synonimem mirażu — widzianego na pustyniach i oceanach złudzenia optycznego.

Krwawa Wampirzyca Dracul

ブラッディ・ドラクル・ヴァンピール

  • ブラッディ・ドラクル・ヴァンピール
  • Buraddi Dorakuru Vanpīru
  • Bloody Dracul Vampire
  • TnM, TnMK, TnMK, LDSS

Człony ブラッディ buraddi i ヴァンピール vanpīru są japońskim zapisem kolejno angielskiego wyrazu bloody („krwawy”) i francuskiego vampire („wampir”). (Japończycy do swego języka przejęli wyraz vampire o angielskim brzmieniu i dlatego zapisują go jako ヴァンパイア vanpaia bądź バンパイア banpaiya.)

Nieumarły Berserk
  • アンデッド・ベルセルク
  • Andeddo Beruseruku
  • Undead Berserk
  • LDJ

Człony アンデッド andeddo i ベルセルク beruseruku są japońskim zapisem kolejno angielskiego wyrazu undead („nieumarły”) i norweskiego berserk („berserk”). Berserk według podań skandynawskich był nie znającym strachu wojownikiem nordyckim. Wikinga będącego berserkiem ogarniał szał walki, który dodawał mu nadludzkiej siły. Wyraz ów pochodzi od staronordyckiego bersërkr (l.mn. berserkir) oznaczającego „skórę niedźwiedzia”. Berserkowie byli tak nazywani z racji tego, iż w czasie walki nosili na sobie skóry dzikich zwierząt, zwłaszcza skóry niedźwiedzi. Nieumarły Berserk nosił czarny strój z ciemnym futrem. Był także przez niejedną postać porównywany do niedźwiedzia. Hrabia Dracul często go wyśmiewał go za jego zwierzęcy zapach, oddech i zachowanie, nazywając go Niedźwiedziem [jap. Kuma]. (Po japońsku nazwa tych wojowników może być zapisywana również jako ベルセルクル beruserukuru (na podstawie staronordyckiego bersërkr) bądź バーサーカー bāsākā (na podstawie angielskiego berserker).)

Nieumarły Berserk przybrał tożsamość Profesora Sōichi Tomoe [jap. 土萠 創一 教授/トモエ 創一 教授 Tomoe Sōichi-kyōju]. {Ob. rozdział „Pogromcy Śmierci [manga + anime + gry]: Profesor Sōichi Tomoe”.}

Lamia Śmierci
  • デス・ラミアー
  • Desu Ramiā
  • Death Lamia
  • LDJ

Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku odpowiednio jako デス desu. Forma ラミアー Ramiā jest japońskim zapisem greckiego imienia Λάμια Lámia (dosł. „wielki rekin”). Lamia w mitologii greckiej to potwór o kobiecej postaci pożerający dzieci i młodych mężczyzn podstępnie zwabionych jej złudną pięknością. Pierwotnie była kochanką Zeusa, jednakże gdy zazdrosna Hera zabiła dzieci Lamii i Zeusa, oszalała z bólu matka zaczęła mordować wszystkie napotkane dzieci. Wedle Arystofanesa jej imię pochodzi z greckiego wyrazu λαιμός laimós oznaczającego „przełyk”. Późniejsza tradycja folklorystyczna odwołuje się natomiast do wielu lamij [gr. Λαμίαι Lamíai; łac. Lamiae] — podobnych do wampirów potworów, które uwodziły młodych mężczyzn i żywiły się ich świeżym i nieskalanym ciałem i krwią. Słowo lamia używane było w „Wulgacie” jako odpowiednik hebrajskiego imienia Lilith [hebr. לילית Līlīt]. W pismach demonologów przez lamię rozumie się wampira lub koszmar nocny. W mitologii bułgarskiej istnieje także rodzaj kobiecego demona o nazwie lamia [bułg. ламя łamia] najczęściej opisywanego jako stwór przypominający węża, który miał dwie lub więcej głów i skrzydła. W twórczości ludowej lamia była ukazywana także pod postacią ciemnej mgły bądź silnego, niszczącego wiatru. Jej najbardziej typową cechą była żarłoczność i pragnienie picia krwi. Wywodzi się zapewne z mitologii greckiej.

Lamia Śmierci nosi także imię Reimi [jap. 冷美 Reimi]. Jest ono w brzmieniu podobne do angielskiej wymowy greckiego imienia Lamia: [ˈleɪ.mi.ə]. Samo imię rzeczywiście istnieje w jęz. japońskim, lecz nie jest zapisywane tymi znakami. Rozkład na części składowe przedstawia się następująco:

  • REI — „chłodny”,
  • MI — „piękno”.

Mroczny Kain
  • ダーク・カイン
  • Dāku Kain
  • Dark Cain
  • LDSS

Pierwszy człon, ダーク dāku, jest japońskim zapisem angielskiego wyrazu dark („mroczny, ciemny”). Wyraz カイン Kain jest japońskim zapisem hebrajskiego imienia והֶבֶל Qayin (dosł. „rzemieślnik”). (Angielska forma brzmi Cain i pochodzi od greckiej Κάϊν Káïn.) W Biblii imię to nosił pierwszy z trzech synów Adama [hebr. אָדָם Āḏām] i Ewy [hebr. חַוָּה Ḥawwāʾ]. Na swoim młodszym bracie Ablu [hebr. קַיִן Hebel] dokonał pierwszego zabójstwa w dziejach ludzkości. Bóg, przeklinając go za ten czyn sprawił, że uprawiana przez niego ziemia, która wchłonęła krew Abla, nie da już więcej żadnych plonów Kainowi. On sam zaś będzie musiał odtąd stać się na zawsze tułaczem. Niekiedy za prawdziwą matkę Kaina uważa się kobiecego demona Lilith [hebr. לילית Līlīt].

Shiba Shingetsu Astarte /
Czarodziejka Astarte

セーラー・アスタルテ

  • 柴・新月・アスタルテ/
    セーラー・アスタルテ
  • Shiba Shingetsu Asutarute /
    Sērā Asutarute
  • Shiba Shingetsu Astarte /
    Sailor Astarte
  • TnM, TnMK

Trudno powiedzieć, który z członów stanowi nazwisko, każdy jednak wymaga głębszej analizy.

Pierwszy człon pochodzi od japońskiego wyrazu shiba („chrust, pocięte drewno na opał”). Znaczenie to można spróbować wyjaśnić powiązaniem Astarte z Wulkanem Śmierci. Jak się okazuje w toku fabuły, że Astarte została zmanipulowana przez Wulkana Śmierci (a Wulkan był rzymskim bogiem ognia), może być postrzegana jako „podpałka”, która doprowadziła do rozwoju wydarzeń zgodnie z jego planem. Musicalowe książki uskuteczniają pierwszy człon łacińskimi literami jako Siva, wiążąc go zapewne z hinduskim bogiem Śiwą [sanskr. शिव Śiva], którego imię po japońsku zaiste zapisywany jest m.in. jako シバ Shiba (obok シヴァ Shiva). Wydaje się jednak co najmniej dziwnym i raczej mało prawdopodobnym występowanie jedynego nawiązania do hinduskiego bóstwa w tej sadze musicalowej pośród morza postaci tematycznie odnoszących się do wierzeń judaistycznych i wiccańskich. Nieco bardziej prawdopodobnym powodem doboru takiego właśnie imienia jest postać królowej Saby [hebr. מַֽלְכַּת שְׁבָׄא malkat Šəḇā], która w japońszczyźnie znana jest jako シバの女王 Shiba joō. Ze Starego Testamentu wiemy, iż królowa Saby złożyła wizytę królowi izraelskiemu Salomonowi, słysząc o jego mądrości i bogactwach. W Kabale natomiast zaczęto ją traktować jako jedną z królowych demonów i niekiedy utożsamiano z Lilith. Silna więź Astarte z Lilith Ciemności oraz występowanie imienia Solomon w kilku atakach magicznych Czarodziejki Astarte zdają się w dużym stopniu potwierdzać ten wariant.

Japoński wyraz 新月 shingetsu oznacza „nów” (dosł. „nowy księżyc”), co ma wskazywać na mistyczną wieź tej postaci z Księżycem. Wraz z Lilith Ciemności Czarodziejka Astarte próbowała bowiem zastąpić Czarodziejkę z Księżyca jako „nowy księżyc”.

Forma アスタルテ Asutarute jest japońskim zapisem Astarte — angielskiej wymowy fenickiego imienia 𐤀𐤔𐤕𐤓𐤕 ʿAštart ʿAštart, które trafiło do angielskiego poprzez starogrecką formę Ἀστάρτη Astártē. Astarte w mitologii fenickiej i kananejskiej była boginią miłości, płodności i wojny, tożsama z babilońsko-asyryjską Isztar, sumeryjską Inanną oraz grecką Afrodytą. Żydzi znali ją jako עַשְׁתֶּרֶת ʿAštōreṯ i zdegradowali ją (jak zresztą wiele innych bóstw) do kobiecego demona pożądania. (Fenicka forma imienia Astarte uskuteczniana jest w jęz. japońskim jako アスタルト Asutaruto, natomiast hebrajska jako アシュトレト Ashutoreto.) Jej najczęstszym symbolem jest sierp księżycowy.

Prawdziwą tożsamością Astarte jest Czarodziejka Astarte. Wyraz セーラー sērā, wywodzący się z angielskiego sailor (dosł. „marynarz”), jest wskaźnikiem tego, iż postaci należą do Wojowniczek w mundurku [jap. セーラー戦士 Sērā Senshi].

Nieumarłe Wilkołaki

Nieumarłe Wilkołaki [jap. アンデッド人狼ワーウルフ Andeddo Wāurufu]. Pierwszy człon jest angielskim wyrazem undead („nieumarły”) zapisywanym po japońsku jako アンデッド andeddo. Drugi człon z kolei uskuteczniany jest albo jako angielski wyraz werewolf („wilkołak (likantrop)”) zapisywany po japońsku jako ワーウルフ wāurufu albo jako japoński wyraz 人狼 jinrō („wilkołak”, dosł. „człowiek-wilk”). Wilkołak w wielu mitologiach (m.in. słowiańskiej, germańskiej i greckiej) i legendach to człowiek, który potrafił się przekształcić w wilka. Był wtedy groźny dla innych ludzi i zwierząt domowych, gdyż atakował je w morderczym szale. Wierzono, że wilkołakiem można stać się za sprawą rzuconego uroku, po ukąszeniu przez innego wilkołaka. Polskie wilkołak wywodzi się ze prasłowiańskiego вьлко(д)лакъ vĭlko(d)lakŭ, powstałego poprzez połączenie вьлкъ vĭlkŭ („wilk”) i длака dlaka („zwierzęca skóra albo sierść”), angielskie werewolf z połączenia staroangielskich wer(e) („mężczyzna”) i wulf („wilk”), wreszcie greckie λυκάνθρωπος lykánthrōpos z połączenia λύκος lýkos („wilk”) i ἄνθρωπος ánthrōpos („człowiek”). (Musicalowe książki programowe stosują pisownię Warwolf, niepoprawnie interpretując zapis ワーウルフ wāurufu jako połączenie ワー i ウルフ urufu, będących japońskim zapisem angielskich wyrazów war („wojna”) i wolf.)

Widmowy Baron Gilles de Rais
  • 妖怪ジル・ド・レイ男爵
  • Yōkai Jiru do Rei danshaku
  • Ghostly Baron Gilles de Rais
  • TnM, TnMK

Japońskie wyrazy 妖怪 yōkai i 男爵 danshaku oznaczają kolejno „ducha, upiora, zjawę” i „barona”. Imię Gilles de Rais, zapisywane po japońsku jako ジル・ド・レイ Jiru do Rei (ジル・ド・レ Jiru do Re bądź ジル・ド・レエ Jiru do Ree), nosił francuski arystokrata, żołnierz, bohater narodowy i marszałek Francji (1405–40). Został skazany za torturowanie, gwałty i zamordowanie 30 dzieci, choć liczba ofiar w rzeczywistości mogła sięgnąć nawet dwóch setek. Musicalowy baron wspominał o swojej utraconej ukochanej Joannie [jap. ジャンヌ Jannu], która jest odniesieniem do imienia Joanny d’Arc zapisywanego po japońsku jako ジャンヌ・ダルク Jannu Daruku na podstawie francuskiej formy Jeanne d’Arc. Historyczny Gilles de Rais odbywał służbę w wojsku króla Francji pod Joanną d’Arc.

Elżbieta Batory
  • エリザベート・バートリー
  • Erizabēto Bātorī
  • Elizabeth Báthory
  • TnM

Imię Báthory Erzsébet, zapisywane po japońsku jako バートリ・エルジェーベト Bātorī Erujēbeto, nosiła hrabina węgierska, zwana również „Krwawą Hrabiną z Czachtic” (od nazwy zamieszkiwanego przez nią zamku w Czachticach) [jap. 血の伯爵夫人 Chi no hakushaku fujin]. Niemiecka (oraz angielska) forma jej imienia brzmi Elizabeth Báthory i zapisywana jest po japońsku jako エリザベート・バートリー Erizabēto Bātorī. Elżbieta Batory (1560–1614) należała do jednego z najbogatszych i najpotężniejszych węgierskich rodów szlacheckich. Więzy pokrewieństwa łączyły ją jednak nie tylko z przyszłym królem polskim Stefanem Batorym, ale też z ludźmi cierpiącymi na różne choroby psychiczne, co było zapewne skutkiem ciągłych małżeństw pomiędzy członkami nieznacznej liczby tamtejszych możnych rodów. Do historii weszła jako seryjna morderczyni. Utrzymywała kontakty z licznymi kochankami obojga płci, a także wraz z mężem torturowała służących, zwłaszcza przyłapanych na kradzieży albo niewykonaniu polecenia lub tylko o to podejrzewanych. Pewnego dnia Elżbieta w złości uderzyła służkę tak mocno, że krew z jej nosa padła na twarz hrabiny. Elżbieta, spojrzawszy w lustro, zauważyła, że zmarszczki, które tu i ówdzie zaczęły się już pojawiać, zniknęły z jej oblicza. Uległa więc złudzeniu, iż przez kąpiel w krwi dziewic może zachować wieczną młodość. Została oskarżona o masowe torturowanie i zabójstwo ok. 80 dziewczyn i młodych kobiet, natomiast o wampiryzm i czarnoksięstwo oskarżono jej sługi. Współuczestników zbrodni skazano na karę śmierci, samą zaś Elżbietę jako wysoko urodzoną damę (która do końca zaprzeczała postawionym zarzutom) na zamurowanie żywcem w jednej z komnat zamku, z otworem jedynie do podawanie pożywienia; miała tam przebywać do śmierci. Po jej śmierci mówiono, że zmarła z powodu braku dziewiczej krwi.

de Brinvilliers
  • ド・ブランヴィリエ
  • do Buranvirie
  • de Brinvilliers
  • TnMK

Jest to skrócenie ド・ブランヴィリエ侯爵夫人 do Buranvirie kōshaku fujin — japońskiego zapisu francuskiego tytułu marquise de Brinvilliers, który nosiła Marie Madeleine Marguerite Dreux d’Aubray po japońsku zapisywana jako マリー・マドレーヌ・マルグリット・ドルー・ドブレー・ Marī Madorēnu Maruguritto Dorū Doburē (1630–76). Znana również po prostu jako Marie de Brinvilliers (po japońsku マリー・ド・ブランヴィリエ Marī do Buranvirie) i zasłynęła jako trucicielka, która dla tego, by otrzymać spadek, otruła członków swojej rodziny. Jej skazanie zwróciło uwagę na inne niewyjaśnione morderstwa, co rozpętało tzw. Aferę Trucizn [fr. L’affaire des poisons], w wyniku której skazano za otrucia wielu członków arystokracji. Musicalowa de Brinvilliers udawała nauczycielkę chemii i testowała różne trucizny na uczniach.

Wilkołacze dziecię Lewi
  • 人狼の仔レビ
  • Jinrō no shi Rebi
  • Werewolf Child Levi
  • LDSS

Jest to zestawienie japońskich wyrazów 人狼 jinrō, no i shi (odczytywane również jako ko i znaczeniowo tożsame z ko), kolejno oznaczających „wilkołak”, partykułę dopełniacza i „dziecię”. Wyraz レビ Rebi jest jednym z japońskich zapisów (obok レヴィ Revi) hebrajskiego imienia לֵוִי Lēwî (dosł. „połączony”). (Angielska forma brzmi Levi.) W Biblii imię to nosił trzeci syn Lei [hebr. לֵאָה Lēʾāh] i Jakuba [hebr. יַעֲקֹב Yaʿăqōḇ]. Potomkowie Lewiego utworzyli plemię Lewitów [hebr. לֵוִי Lēwî; jap. レヴィ族 Revi-zoku], którego członkowie zostali wybrani, by służyć Bogu w Przybytku, a później w Świątyni.

Mag Saint Germain
  • マギ・サンジェルマン
  • Magi San Jeruman
  • Magi Saint Germain
  • LDSS

Forma マギ magi jest japońskim zapisem l.mn. łacińskiego wyrazu magī. L.poj. brzmi magus („mag”) i jest zapisywana po japońsku jako マグス magusu. Wywodzi się ze starogreckiego μάγος mágos. Drugi człon odnosi się do imienia hrabi Saint Germaina, zapisywanego po japońsku jako サンジェルマン伯爵 San Jeruman-danshaku. Hrabia Saint Germain (1712?–84) był szlachcicem, dworzaninem, podróżnikiem, wynalazcą, wirtuozem pianina i skrzypiec, malarzem, poetą i awanturnikiem. Wykazywał też zdolności w dziedzinie alchemii i prekognicji. Na przestrzeni lat wiele osób twierdziło, że to one są hrabią Saint Germainem. Niewiele wiadomo o przeszłości i prawdziwej tożsamości hrabiego. Istnieje wiele spekulacji na temat jego pochodzenia i przodków, a niektóre zakładają możliwość, że był m.in. synem Franciszka II Rakoczego [węg. II. Rákóczi Ferenc; łac. Franciscus II Rákóczi], księcia Siedmiogrodu.

Lilith Ciemności
  • リリス・オブ・ダークネス
  • Ririsu Obu Dākunesu
  • Lilith of Darkness
  • TnM, TnMK

Wyraz リリス Ririsu jest japońskim zapisem (obok リーリース Rīrīsu) hebrajskiego imienia לילית Līlīt (dosł. „nocna istota”). (Angielska forma brzmi Lilith.) W Biblii i folklorze żydowskim Lilith była kobiecym demonem nocy oraz pierwszą żoną Adama [hebr. אָדָם Āḏām]. Angielskie wyrazy of i darkness zapisywane po japońsku odpowiednio jako オブ obu i ダークネス dākunesu to kolejno przyimek własności, materiału, przyczyny zajścia wydarzenia oraz rzeczownik o znaczeniu „ciemność”.

Demon Lilit
  • デモン・リリト
  • Demon Ririto
  • Demon Lilit
  • TnM, TnMK

Wyraz デモン demon jest japońskim zapisem angielskiego demon („demon”), który poprzez łacińską formę daemōn wywodzi się ze starogreckiego δαίμων daímōn (dosł. „ten, który coś rozdziela bądź przydziela”) odnoszącego się do istot nadprzyrodzonych zajmujących pozycję pośrednią między bogami a ludźmi. Z kolei wyraz リリト Ririto jest jednym z japońskich zapisów (obok リーリートゥ Rīrītu) akadyjskiego imienia 𒀭𒆤𒇽 DINGIR.LIL2.LU2 Līlītu (dosł. „duch wiatru”). W mitologii Międzyrzecza Lilitu była kobiecym demonem kojarzonym z wiatrem i burzami, przynoszącym choroby i śmierć oraz porywającym dzieci. Niekiedy utożsamiana była z grecką Lamią. Imieniem Lilitu z czasem zaczęto klasę podobnych demonów. Hebrajska Lilith wywodzi się właśnie z tej postaci.

Demon Lilim
  • デモン・リリム
  • Demon Ririmu
  • Demon Lilim
  • TnM, TnMK

Wyraz デモン demon jest japońskim zapisem angielskiego demon („demon”), który poprzez łacińską formę daemōn wywodzi się ze starogreckiego δαίμων daímōn (dosł. „ten, który coś rozdziela bądź przydziela”) odnoszącego się do istot nadprzyrodzonych zajmujących pozycję pośrednią między bogami a ludźmi. Z kolei wyraz リリム Ririmu jest japońskim zapisem hebrajskiej nazwy לִילִים Lîlîm. W żydowskim folklorze Lilim były niebezpiecznymi istotami, które nawiedzały mężczyzn we śnie i kusiły ich współżyciem seksualnym. Mogły również porywać małych chłopców, podobnie zresztą jak czyniła ich matka Lilith. Wedle niektórych podań zostały poczęte z Adamem i urodzone potem, kiedy Lilith opuściła raj. Znane są również jako לִילִין Lîlîn (po japońsku odpowiednio jako リリン Ririn). (Oba warianty nazw są l.mn., natomiast l.poj. brzmi לִילִי Lîlî.)

Wulkan i Wulkan Śmierci
  • バルカン&デス・バルカン
  • Barukan & Desu Barukan
  • Vulcan & Death Vulcan
  • TnM, TnMK, LDSS

Forma バルカン Barukan jest jednym z japońskich zapisów (obok ヴァルカン Varukan) Vulcan — angielskiej formy łacińskiego imienia Vulcānus. Japończycy najczęściej uskuteczniają je jako ウルカヌス Urukanusu bądź ウゥルカーヌス Wurukānusu. W mitologii rzymskiej imię to nosił bóg wulkanów, ognia oraz kowalstwa. Utożsamiany był z greckim bogiem Hefajstosem [gr. Ἥφαιστος Hḗphaistos; jap. ヘーパイストス Hēpaisutosu]. Podczas przypadającego na 23 sierpnia święta Wulkana [łac. Vulcānālia] wrzucano do ognia ryby, a czasami i inne zwierzęta. Od imienia tego boga pochodzi również nazwa wulkanu jako tworu geologicznego. Imię boga Wulkana nosiła hipotetyczna planeta między Merkurym a Słońcem, której istnienie sugerowano w XIX w. Czarodziejka z Saturna określiła planetę Wulkan wyrażeniem „upiorna planeta” [jap. 幽霊惑星 yūrei wakusei].

Wyraz デス desu jest japońskim zapisem angielskiego death („śmierć”).

Mandrak i Mandra-ko

Mandrak
  • マンドレーク
  • Mandorēku
  • Mandrake
  • TnM, TnMK, LDSS

Imię to odnosi się do wyrazu マンドレーク mandorēku będącej (obok マンドレイク mandoreiku) jedną z japońskich nazw mandragory (Mandragora) wywodzącej się z angielskiego mandrake. Korzeń mandragory miał powoływać do życia homunculusa, co wiąże się z wierzeniem jakoby ta roślina miała wyrastać u stóp szubienicy w miejscu, gdzie spadała nasienie wisielca, a następnie rozwijać się w człekokształtną istotę.

Dorosłą formą Mandraka miała być Mandragora [jap. マンドラゴラ Mandoragora]. Wyraz マンドラゴラ mandoragora jest jeszcze jedną japońską nazwą tejże rośliny, wywodzącą się z łaciny.

Mandrako
  • マンドレー子
  • Mandorēko
  • Mandrako
  • LDSS

Jest to zespolenie wyrazów マンドレーク mandorēku („mandrake”) wywodzącego się z angielskiego mandrake i ko („dziecię”, również człon często występujący w kobiecych imionach).

Oddziały Wojskowe Nieumarłych

Oddziały Wojskowe Nieumarłych [jap. 不死アンデッドの軍団 Andeddo no Gundan]. Pierwszy człon, 不死 fushi („nieumarły, nieśmiertelny”), mimo iż zapisywany znakami chińskimi, uskuteczniany jest jako アンデッド andeddo („nieumarły”), który wywodzi się z angielskiego wyrazu undead. Japońskie wyrazy no i 軍団 gundan oznaczają kolejno partykułę dopełniacza i „oddział wojskowy, korpus wojskowy”. Powyższa nazwa odnosi do Mannetjes Śmierci i Koszmarów Śmierci, a zwłaszcza tych pierwszych.

Mannetjes Śmierci / Nieumarłe Dziwotwory

Mannetjes Śmierci [jap. デス・マネッチャーズ Desu Manetchāzu; ang. Death Mannetjes]. Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku jako デス desu. Forma マネッチャーズ manetchāzu jest japońskim zapisem l.mn. holenderskiego wyrazu mannetjes. L.poj. brzmi mannetje („człowieczek; niski człowiek”) i jest zapisywana po japońsku jako マネッチャー manetchā. Mannetjes Śmierci byli dobrzy w sztuce naśladowania, stąd też drugi człon ich nazwy nawiązuje też do japońskiego wyrazu 真似 mane („naśladowanie, imitacja, małpowanie”). Istniały dwa pokolenia tych postaci.

W książce programowej musicalu „Nowość / Przemiana — Na drodze ku zostaniu Superwojowniczką — Uwertura Ostatniego Dracula” Mannetjes Śmierci określani są również jako Nieumarłe Dziwotwory [jap. 不死アンデッドの怪物達 Andeddo no Kaibutsu-tachi; ang. Undead Monsters]. Japoński wyraz 怪物 kaibutsu oznacza „dziwotwora, potwora”, z kolei ~達 -tachi jest przyrostkiem liczby mnogiej/zbiorowej.

Mannetjes Śmierci, podobnie jak Kwartet Samaela, to Homunkulusy [jap. ホムンクルス Homunkurusu; ang. Homunculi], które zostały stworzone w tzw. Kolbach Samaela [jap. サマエル・フラスク Samaeru Furasuku; ang. Samael Flasks].

Ra Śmierci
  • デス・ラー
  • Desu Rā
  • Death Ra
  • SU, SH, SHK

Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku odpowiednio jako デス desu. Drugi człon jest odniesieniem do symbolu ra w japońskim sylabariuszu o nazwie katakana [jap. 片仮名 katakana].

Ri Śmierci
  • デス・リー
  • Desu Rī
  • Death Ri
  • SU, SH, SHK

Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku odpowiednio jako デス desu. Drugi człon jest odniesieniem do symbolu ri w japońskim sylabariuszu o nazwie katakana [jap. 片仮名 katakana].

Ru Śmierci
  • デス・ルー
  • Desu Rū
  • Death Ru
  • SU, SH, SHK

Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku odpowiednio jako デス desu. Drugi człon jest odniesieniem do symbolu ru w japońskim sylabariuszu o nazwie katakana [jap. 片仮名 katakana].

Gruby Re
  • デブ・レー
  • Debu Rē
  • Chubby Re
  • SU, SH, SHK

Pierwszy człon jest japońskim wyrazem デブ debu („gruby”), co ma być nawiązaniem do kompleksji postaci, i jest oczywiście brzmieniowo zbliżone do wyrazu デス desu występującego w imionach towarzyszy tej postaci. Drugi człon jest odniesieniem do symbolu re w japońskim sylabariuszu o nazwie katakana [jap. 片仮名 katakana].

Pa Śmierci
  • デス・パー
  • Desu Pā
  • Death Pa
  • LDJ

Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku odpowiednio jako デス desu. Drugi człon jest odniesieniem do symbolu pa w japońskim sylabariuszu o nazwie katakana [jap. 片仮名 katakana].

Pi Śmierci
  • デス・ピー
  • Desu Pī
  • Death Pi
  • LDJ

Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku odpowiednio jako デス desu. Drugi człon jest odniesieniem do symbolu pi w japońskim sylabariuszu o nazwie katakana [jap. 片仮名 katakana].

Pu Śmierci
  • デス・プー
  • Desu Pū
  • Death Pu
  • LDJ

Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku odpowiednio jako デス desu. Drugi człon jest odniesieniem do symbolu pu w japońskim sylabariuszu o nazwie katakana [jap. 片仮名 katakana].

Pe Śmierci
  • デス・ペー
  • Desu Pē
  • Death Pe
  • LDJ

Pierwszy człon jest angielskim wyrazem death („śmierć”) zapisywanym po japońsku odpowiednio jako デス desu. Drugi człon jest odniesieniem do symbolu pe w japońskim sylabariuszu o nazwie katakana [jap. 片仮名 katakana].

Koszmary Śmierci / Nieumarłe Zjawy

Koszmary Śmierci [jap. デス・ナイトメア Desu Naitomea; ang. Death Nightmares]. Jest to zestawienie angielskich wyrazów death („śmierć”) i nightmare („koszmar”) zapisywanych po japońsku jako デス desu i ナイトメア naitomea. Istniały trzy pokolenia tych postaci — pierwsze dwa nie miały indywidualnych imion i oznaczone były odpowiednio cyframi rzymskimi oraz indo-arabskimi, natomiast każda postać z trzeciego pokolenia nosiła już odrębne imiona.

Pierwszy człon tytułu piosenki 『夢魔の踊り』 „Muma no odori”, którą wykonywały Koszmary Śmierci, Koszmary [jap. 夢魔 Muma; ang. Nightmares], można traktować jako rodzimą japońską nazwę tychże istot. Japoński wyraz 夢魔 muma oznacza „koszmar” bądź „demoniczną istotę, która pojawia się człowiekowi we śnie i go dręczy”.

W książce programowej musicalu „Finał Ostatniego Dracula: Pieczęć nadplanety Wulkan Śmierci” Koszmary Śmierci określane są również jako Nieumarłe Zjawy [jap. 不死アンデッドの妖怪達 Andeddo no Yōkai-tachi; ang. Undead Spectres]. Japoński wyraz 妖怪 yōkai jest zbiorczą nazwą nadprzyrodzonych stworzeń występujących w japońskiej mitologii i folklorze, z kolei ~達 -tachi jest przyrostkiem liczby mnogiej/zbiorowej.

Koszmary Śmierci I, II, III, IV, V, VI
  • デス・ナイトメアⅠ、Ⅱ、Ⅲ、Ⅳ、Ⅴ、Ⅵ
  • Desu Naitomea I, II, III, IV, V, VI
  • Death Nightmares I, II, III, IV, V, VI
  • SH, SHK

Jest to zestawienie angielskich wyrazów death („śmierć”) i nightmare („koszmar”) zapisywanych po japońsku jako デス desu i ナイトメア naitomea oraz następujących po sobie rzymskich cyfr

  • I, wymawianej tutaj z angielska ワン wan [ang. one],
  • II, wymawianej tutaj z angielska ツー tsū [ang. two],
  • III, wymawianej tutaj z angielska スリー surī [ang. three],
  • IV, wymawianej tutaj z angielska フォア foa bądź フォー [ang. four],
  • V, wymawianej tutaj z angielska ファイブ faibu bądź ファイヴ faivu [ang. five],
  • VI, wymawianej tutaj z angielska シックス shikkusu [ang. six].

Koszmary Śmierci 1, 2, 3, 4
  • デス・ナイトメア1、2、3、4
  • Desu Naitomea 1, 2, 3, 4
  • Death Nightmares 1, 2, 3, 4
  • LDJ

Jest to zestawienie angielskich wyrazów death („śmierć”) i nightmare („koszmar”) zapisywanych po japońsku jako デス desu i ナイトメア naitomea oraz następujących po sobie arabskich cyfr

  • 1, wymawianej tutaj z angielska ワン wan [ang. one],
  • 2, wymawianej tutaj z angielska ツー tsū [ang. two],
  • 3, wymawianej tutaj z angielska スリー surī [ang. three],
  • 4, wymawianej tutaj z angielska フォア foa bądź フォー [ang. four].

Koszmar Śmierci 2 jest reinkarnacją le Fay [jap. ル・フェイ ru Fei].

Olam Tiferet
  • オーラム・ティファレト
  • Ōramu Tifareto
  • Olam Tiphereth
  • LDSS

Jest to zestawienie hebrajskich wyrazów עוֹלָם ʾolám („wszechświat, świat; wieczność”) i תיפארת tiphʾereth („piękno, ustrojenie”) zapisywanych po japońsku jako オーラム ōramu i ティファレト tifareto. Pierwszy człon jest również jednym z tytułów Boga — אֵלעוֹלָם ʾĒl ʾOlám („Wieczysty Bóg”), natomiast drugi człon — nazwą szóstej z dziesięciu sefirot w kabalistycznym Drzewie Życia odnoszącej się do samoświadomości i równowagi oraz posiadającej bezpośrednie połączenie ze wszystkimi innymi sefirot z wyjątkiem jednej. Sefirot [hebr. סְפִירוֹת Sephirot] są dziesięcioma emanacjami, aspektami, mocami Boga. (Wyraz „sefirot” jest w l.mn., jego l.poj. brzmi „sefira” [hebr. סְפִירָה Sephirah]). (W musicalowych książkach programowych pojawia się zapis imienia tej postaci jako オーラム・ティファレント Ōramu Tifarento (sic!), który zapewne jest pomyłką pisarską.)

Hrabia Dracul, przemieniwszy ją w wampira, nadał jej imię le Fay [jap. ル・フェイ ru Fei] na cześć swej zmarłej żony.

Elyon Jesod
  • エルヨーン・イエソド
  • Eruyōn Iesodo
  • Elyon Yesod
  • LDSS

Jest to zestawienie hebrajskich wyrazów עֶלְיוֹן ʾelyōn („najwyższy”) i יסוד yesod („podstawa”) zapisywanych po japońsku jako エルヨーン eruyōn i イエソド iesodo bądź イェソド yesodo. Pierwszy człon jest również jednym z tytułów Boga — אֵלעֶלְיוֹן ʾĒl ʾElyōn („Najwyższy Bóg”), natomiast drugi człon — nazwą dziewiątej z dziesięciu sefirot w kabalistycznym Drzewie Życia często utożsamianej z narządami rozrodczymi, ponieważ tam wyższe sfery łączą się z ziemią, oraz księżycem, ponieważ odbija światło wszystkich innych sefirot z wyjątkiem najniższej. Sefirot [hebr. סְפִירוֹת Sephirot] są dziesięcioma emanacjami, aspektami, mocami Boga. (Wyraz „sefirot” jest w l.mn., jego l.poj. brzmi „sefira” [hebr. סְפִירָה Sephirah]).

(W musicalowych książkach programowych pojawia się zapis imienia tej postaci jako エルヨーン・イエンド Eruyōn Iendo (sic!), który zapewne jest pomyłką pisarską.)

Roi Malchut
  • ロイ・マルクト
  • Roi Marukuto
  • Roi Malkhut
  • LDSS

Jest to zestawienie hebrajskich wyrazów ראי roʾi („widok”) i מְלָכוֹת malkhut („piękno, ustrojenie”) zapisywanych po japońsku jako ロイ roi i マルクト marukuto. Pierwszy człon jest również jednym z tytułów Boga — אֵלראי ʾĒl Roʾi („Widzący Bóg”), natomiast drugi człon — nazwą ostatniej z dziesięciu sefirot w kabalistycznym Drzewie Życia odnoszącej się do materii bądź obecności Boga w świecie materialnym i będącej uwieńczeniem emanacji i całego procesu stwarzania świata. Sefirot [hebr. סְפִירוֹת Sephirot] są dziesięcioma emanacjami, aspektami, mocami Boga. (Wyraz „sefirot” jest w l.mn., jego l.poj. brzmi „sefira” [hebr. סְפִירָה Sephirah]).

Autor

  • 渾沌の天使 Kaosu no Tenshi (opracowanie, tłumaczenie, korekta)