Przedstawienia musicaloweミュージカル公演

Podobnie jak poprzednia odsłona nowej serii „Sera Myu”, również niniejsza wzbudzała, a i chyba nawet po jej premierze nadal wzbudza ogromne emocje. Niestety nie wiem, czy chodzi tu głównie o obsadzanie ról kobiecych w rolach mężczyzn czy też o kolejne niemalże wierne odtworzenie historii znanej nam z mangi, czy o kolejne kobiety z Takaradzuki. Spekulejszyn. No, cóż. Dla mnie te rzeczy są jak najbardziej na plus, ba, nie śmiałabym się kłócić z twórcami, gdyż, tak jak w przypadku musicalu „— La Reconquista —”, „— Petite Étrangère —” jest swoistym majstersztykiem. Ale po kolei.

Przedstawienie otwiera Mała Dama [スモール・レディ Small Lady] śpiewając piosenkę 『アブラカダブラ』 «Abracadabra». Wyśmiewają ją rówieśnicy, nie mogący uwierzyć w to, że jest ona córką króla i królowej. Jako dowodu wymagają od niej użycia Srebrnego Kryształu. Gdy „koledzy” odchodzą, dziewczynka zaczyna podziwiać ów magiczny przedmiot, który uprzednio wykradła mamie.

Nagle słychać wybuch w oddali i pojawia się Nowa Królowa Serenity [ネオ・クイーン・セレニティ Neo Queen Serenity]. Próbuje osłonić swą córkę, jednakże zostają zaatakowane przez wroga.

Kolejna scena przedstawia siedzibę Bractwa Czarnego Księżyca [ブラック・ムーン一族 Black Moon Clan], gdzie Książę Demand [プリンス・デマンド Prince Demand] wraz ze swoimi sprzymierzeńcami: Rubeusem [ルベウス Rubeus], Esmeraude [エスメロード Esmeraude] i Saphirem [サフィール Saphir] planuje wysłać stworzone przez tego ostatniego droidy [ドロイドたち Droids] do dwudziestego wieku i rozpocząć „budowę” Ziemi według swojego planu (『コードネーム：リプレー・オペレーション』 «Codename: Replay Operation»).

W mieszkaniu Mamoru, Mała Dama budzi się z krzykiem. Wystraszona nie wie, co się dzieje i gdzie jest. Wypytana przez Usagi, nie mówiąc nic, wyjawia im swój sekret. [Wiem, brzmi to dziwnie, ale gdy Usa pyta o tożsamość jej rodziców, pokazuje na dziewczynę i chłopaka.]

Usagi nie jest zachwycona obecnością małego gościa, gdyż ta, spadając z nieba, skradła pocałunek jej ukochanego, a ponadto Mamoru zachęcony przez dziewczynkę zaczął nosić ją na rękach. Chłopak nie chce jednak angażować policji w całą tę sytuację, bo któż by uwierzył w historię, że z nieba spadło dziecko. Proste, nie? Postanawia do czasu wyjaśnienia całej sytuacji zatrzymać ją u siebie, nadając jej ksywke Chibi-Usa. Z wiadomych powodów Usa wpada w szał, jednak w żaden sposób nie jest w stanie zmienić decyzji ukochanego. Jako że Usagi ma jutro śpiewać na festiwalu szkolnym, szybko ucieka do domu, zostawiając Momoru i Chibi-Usę razem.

Kolejna scena to właśnie wyżej wspomniany festiwal. Ami, Rei, Mako i Minako wykonują piosenkę pt. 『Ｅｙｅ　Ｃａｎｄｙ』 «Eye Candy». Gdy kończą, na scenę wbiega zdyszana Usagi. Nie jest zachwycona faktem, iż dziewczyny nie zaczekały na nią. Zapytana przez Ami, co było przyczyną jej spóźnienia, Usa odpowiada, że z powodu zmartwienia całym tym zamieszaniem z Chibi-Usą nie mogła usnąć.

Dziewczyny nie chcą się z nią zgodzić, co do złych intencji małej, jedna tylko Minako wydaje się podzielać jej obawy.

Na scenie pojawiają się Chibi-Usa, a następnie kolejna grupa występująca na festiwalu. Wykonuje ona utwór 『Ｗｅ　Ａｒｅ　Ｙｏｕｒ　Ｎｅｍｅｓｉｓ』 «We Are Your Nemesis», a gdy Mako odkrywa, że to nie są członkowie kółka, lecz podstawieni ludzie, wróg ujawnia swą tożsamość — jest to Esmeraude wraz z podwładnymi jej droidami. Przeprowadzają natarcie skierowane głównie na Chibi-Usę, która to od początku była ich celem. Obrywa się też oczywiście i pozostałym, na szczęście jednak do akcji wkracza Tuxedo i ratuje dziewczęta z opresji (『参上！！タキシード仮面』 «Sanjō!! Tuxedo Kamen»). Esmeraude ucieka, a wdzięczna Chibi-Usa wtula się w wybawcę, czym w jeszcze większą niełaskę wpada u Usagi, która z miejsca krytykuje ją za takie zuchwałe zachowanie. Mamoru jednakże bierze małą w obronę. Pomimo sprzeciwu Usy chłopak udaje się z Chibi-Usą do domu.

Minako staje na stronie Usagi i wygłasza również obawy co do tego, czy można ufać tajemniczej przybyszce. Ami wydaje się mieć odmienne zdanie i śpiewa piosenkę o tym, że warto zaufać Małej Damie. Rei i Mako również sądzą, iż mała jest niegroźna, a obawiać się to przede wszystkim powinni ludzi z czarnym półksiężycem na czole, którzy pojawili się w wizji Rei.

Wśród członków Bractwa Czarnego Księżyca nie panuje jednak całkowita jednomyślność i zgoda. Okazuje się bowiem, iż Saphir nie jest zadowolony z planów Mędrca [ワイズマン Wiseman]. Ze swych wątpliwości zwierza się Rubeusowi, jednakże ten, pozostając wiernym rozkazom księcia, nie ma zamiaru przerwać ataku. Saphir chce zaczekać, aż jego droidy będą w stu procentach gotowe, kiedy będzie on mógł zaatakować Ziemię i objąć planetę we władanie. Gdy pojawia się Demand, Saphir próbuje go przekonać, że nie potrzebują ani Czarnego Kryształu Zła [邪黒水晶 Evil Black Crystal], ani mocy Mędrca. Niewzruszony tym wszystkim książę nie ma zamiaru zmieniać planów i zsyła Rubeusa na Ziemię.

W piosence 『予感』 «Yokan» Usagi śpiewa o swoich obawach względem nowego wroga tudzież o zazdrości, którą czuje do Chibi-Usy. W tym samym czasie Mamoru próbuje wyciągnąć z małej informacje na temat jej miejsca zamieszkania oraz o naturze kryształu, który ma na szyi. Niestety Chibi-Usa wszelkimi sposobami stara się unikać tematu. Wkrótce jednak potem następuje inwazja wrogów. W tym samym czasie Mamoru ma wizję Kryształowego Tokio w gruzach. Przestraszona dziewczynka wybiega na zewnątrz, gdzie wróg szybko ją dopada. Na szczęście przybywają Czarodziejki i ratują sytuację (『白月五人女　改め、　白月五人娘』 «Shirotsuki 5-nin onna aratame, Shirotsuki 5-nin musume»). Czy aby na pewno? Na scenie nagle pojawiają się droidy stworzone na obraz i podobieństwo wojowniczek, co prawda z wyjątkiem sobowtóra Czarodziejki z Księżyca, który niestety niekoniecznie przypomina pierwowzór, co nie przeszkadza pozostałym Wojowniczkom się nią zachwycać. Nie zmienia to jednak faktu, że droidy nie są sprzymierzeńcami i wnet przystępują do ataku. Kolejno Merkury, Mars, Jowisz i Wenus pokonują swe klony. Gdy jednak Czarodziejka z Księżyca atakuje ostatniego sobowtóra, swego własnego, nie może wydobyć z siebie żadnej siły. Pomaga jej za to Tuxedo.

Gdy wydawało się, że Czarodziejki i Tuxedo rozprawili się z droidami, pojawia się ich głównodowodzący Rubeus, zmuszony przystąpić do walki ze wszystkimi zebranymi osobiście. Wyjawia przy okazji im swój plan, do którego wchodzi także porwanie Chibi-Usy. Mars, Merkury i Jowisz chcą za wszelką cenę temu zapobiec i stają do walki, lecz ostatecznie zostają pojmane. Księżyc próbuje uwolnić je z rąk Rubeusa, ale znów jej moc ją zawodzi. Sytuację ponownie zmuszony jest ratować Tuxedo, który, wspomagany przez siebie z przyszłości, jest w stanie stawić czoła Rubeusowi. Jednak Rubeus chwyta także i jego. Gdy napastnicy znikają wraz ze swą zdobyczą, Wenus, której jako jedynej z czterech Innerek udało się uniknąć porwania, konfrontuje Chibi-Usę, a ta, nie mając innego wyjścia, wyjawia im całą prawdę o sobie.

Usagi jako jedyne wyjście widzi udanie się do trzydziestego wieku, coby uratować wszystkich.

U Wrót Czasu i Przestrzeni grupa napotyka na ich strażniczkę o imieniu Czarodziejka z Plutona (『クロノスガーディアン　（Ｗｈｏ　Ｇｏｅｓ　Ｔｈｅｒｅ？）』 «Chronos Guardian (Who Goes There?)»). Jako pierwsze przed jej oblicze stają Czarodziejki z Księżyca i Wenus. Wszelkie ich próby wytłumaczenia sytuacji zostają zignorowane przez Plutona, której zadaniem jest strzec Wrót przed intruzem, kimkolwiek by był i w jakimkolwiek celu by przyszedł. Na szczęście w ostatniej chwili pojawia się Chibi-Usa i powstrzymuje Plutona. Następnie Strażniczka Wrót Czasu i Przestrzeni ujawnia, że dziewczynka w istocie jest księżniczką. Wywołuje to kłótnię między Czarodziejką z Księżyca a Chibi-Usą, którą uśmierzyć udaje się Czarodziejce z Wenus.

Gdy dziewczyny przechodzą przez Wrota Czasu i Przestrzeni, przenoszą się wprost do Kryształowego Pałacu. Tam dowiadują się, że spowita w krysztale postać to Nowa Królowa Serenity, obecna władczyni i mama Chibi-Usy. Chwilę później pojawia się Król Endymion, co prawda nie cieleśnie, acz w postaci energetycznej, oznajmiając dziewczynom, że jest tym, kim po 900 latach zostanie Mamoru za 900 lat, zaś królowa to przyszła tożsamość Usagi, i nakazując przedstawić się Chibi-Usie. Dziewczynka wyjawia swoje pełne imię oraz imiona rodziców. Obie Czarodziejki — z Księżyca i z Wenus — nie są w stanie ukryć swego zdumienia. Oczywiście najbardziej zaszokowana jest ta pierwsza, nie mogąc uwierzyć w to, że kiedyś w przyszłości będzie miała „moment” z Mamorkiem i doczeka się odeń dziecka.

Gdy emocje opadają, król zaczyna opowieść o ostatnich wydarzeniach, które zaszły w XXX wieku. Dowiadujemy się o grupie rebeliantów o nazwie Bractwo Czarnego Księżyca, której członkowie, nie chcąc pogodzić się z panującym porządkiem na Ziemi, zostają ostatecznie wygnani na najbardziej odległą planetę Układu Słonecznego — Nemezis [ネメシス Nemesis]. Tam, żądni władzy, sprzymierzają się z osobnikiem zowiącym siebie Mędrcem. [Na wielkich telebimach zaś możemy obserwować plany ataków na Ziemię, a także postęp w ich realizacji.]

Dalej na scenie prezentują się trzy odrębne frakcje. Jedna z nich to uwięzione wojowniczki, które mają możliwość obserwowania poczynań frakcji drugiej: Mędrca i Demanda. Trzecią grupą jest Usagi i jej towarzysze w Kryształowym Pałacu (『Ｓｉｌｖｅｒ　ａｎｄ　Ｂｌａｃｋ』 «Silver and Black»).

Demand wysyła droidy za Chibi-Usą, a Endymion wykonuje zaskakujący duet z Plutonem (『届かぬ想い』 «Todokanu omoi»).

Chwilę później do Plutona dołącza Chibi-Usa, która uciekła od reszty grupy. Mała szuka pocieszenia w ramionach przyjaciółki i, otrzymawszy je, postanawia wrócić do domu (『アブラカダブラ　（Ｄａｒｋ　Ｒｅｆｒａｉｎ）』 «Abracadabra (Dark Refrain)»). Jednakże w drodze powrotnej widzi, jak radosna Czarodziejka z Plutona rozmawia z królem. Nie może uwierzyć, że zawsze smutna i ponura strażniczka może być zadowolona podczas rozmowy z kimś innym niż ona. Nagle przed ojej oczyma staje sam Mędrzec i przekonuje ją, by przeszła na ciemną stronę (zamierzony zabieg).

Następnie pojawia się Czarodziejka z Księżyca i chce powstrzymać dziewczynkę przed popełnieniem głupoty, jednak jest już za późno. Całkowicie omamiona przez perfidne manipulacje Mędrca dziewczynka łapie go za rękę i odchodzi. Chwilę potem zrywa się burza, w której pojawia się Demand i porywa Czarodziejkę z Księżyca na oczach niedawno przybyłych Plutona, Wenus i Endymiona.

Akt drugi otwiera Czarna Dama [ブラック・レディ Black Lady]. Zdobyła chyba wszystko, co chciała: ukochanego Mamorka, władzę i wymarzone ciało.

Kolejna scena ukazuje Demanda i Usagi. Książę przedstawia się i wita się ze swą „ukochaną”. Gdy prosi dziewczynę usiąść, ta nie chce go słuchać. Zmusza ją zatem do tego przy pomocy swej magii (『純白の女神』 «Jumpaku no megami»). Dziewczyna jest na nią podatna, bowiem zewsząd otacza ich moc Czarnego Kryształu Zła. Ponadto Usagi straciła moc przemiany w Wojowniczkę, bowiem ów kryształ pochłania wszelką energię w zasięgu.

Demand odkrywa przed nią karty. Wyjawia jej, że przenosząc w przeszłość droidy i zastępując nimi ludzi, chce wytworzyć chaos i w ten sposób zawładnąć planetą. W trzydziestym wieku jest już władcą, lecz od pełni szczęścia brakuje mu tylko jednego — królowej. Z wiadomych powodów Usagi nie widzi się w nowej roli i opiera się oprawcy. Próbuje się przemienić, jednak moc Czarnego Kryształu Zła jest zbyt potężna.

W tym samym czasie w Kryształowym Pałacu między Wenus i Endymionem nawiązuje się rozmowa o Plutonie. Król wyjawia jej prawdziwą misję, wspomina także o trzech zakazach, jakie zobowiązana jest przestrzegać i pod żadnym pozorem nie powinna łamać: nie zmieniać przebiegu czasu, nigdy nie opuszczać Wrót Czasu i Przestrzeni i nigdy nie zatrzymywać czasu. Moc króla dobiega w tej chwili do końca i powierza on misję ochrony trzydziestego wieku Czarodziejce z Wenus. Ogrom zadania przerasta wojowniczkę, toteż próbuje przywołać Usagi, która, będąc w zupełnie innym miejscu, zdaje się słyszeć głos przyjaciółki. Uznaje go jednak za nic nie znacząca halucynację. Wyznaje, że tęskni za Mamoru, Chibi-Usą i koleżankami. Jej głos, podobnież do poprzedniego jakimś cudem pokonując bariery przestrzenne, dociera do pojmanych Innerek. Gdy Ami, Rei i Mako chcą się przemienić, Czarny Kryształ pochłania im energię niezbędną do przemiany. Nie zrażają się tym zbyt mocno, bowiem ważniejsza jest dla nich misja i ich wzajemna przyjaźń. Usagi pomimo tego, że nie może usłyszeć głosów koleżanek, staje się rozumieć, iż przecież nie jest sama: ma przyjaciół i ukochanego, którzy, nawet jeśli nie fizycznie, to duchowo zawsze są razem z nią, a przeto nie jest sama. Daje jej to wiarę w jej własne siły i zdolność obronić wszystkich, kogo ceni (『Ｏｎｅ　Ｈｅａｒｔ』 «One Heart»).

Przenosimy się do laboratorium Saphira, który przedstawia Usagi swoje piękne twory. Chwilę potem napada na dziewczynę, chcąc w ten sposób zemścić się za to, że jego brat popadł przez nią w obsesję. Gdy Demand nakazuje mu się opamiętać, Saphir rozkazuje Esmeraude i Rubeusowi, którzy nie wierzą, że nie są sobą, zlikwidować Usagi. Demand powstrzymuje ich po raz kolejny, ale tym razem dla Saphira było już tego za wiele. Używa swoich mocy na rodzonym bracie, próbując zmienić go w jednego ze swoich droidów. Rozkazuje mu własnymi rękoma zabić Usagi, jednak książę jest na tyle silny, by oprzeć się mocom brata. Saphir nie może pojąć, jak to jest możliwe — przecież włada on tak potężną mocą, zdolną stworzyć perfekcyjne droidy, a mimo to brat jest mu w stanie się postawić. Gdy Demand zdaje sobie sprawę z mocy brata, rzuca się w Czarny Kryształ Zła i umiera. Saphir zaczyna śpiewać utwór 『Ｄａｒｋ　Ｍａｄｎｅｓｓ』 «Dark Madness», w którym wygłasza, że winę za wszystkie nieszczęścia ponosi Srebrny Kryształ. Samopoświęcenie Demanda otwiera możliwości dla Usagi do przemiany. Pomaga jej też Królowa Serenity (której głos nagle słychać na scenie), udzielając cząstkę swojej mocy.

Czarodziejce z Księżyca udaje się sprowadzić do siebie swoje koleżanki. Zaczyna się walka z Saphirem i jego droidami. Gdy ten zdaje sobie sprawę, iż nie jest w stanie pokonać Wojowniczek, wzywa na pomoc samego Mędrca. Ten jednak oznajmia, iż nie ma zamiaru mu w żaden sposób pomagać, bowiem Bractwo Czarnego Księżyca dlań był jedynie pożytecznym narzędziem do zdobycia Srebrnego Kryształu i Ziemi. Gdy Saphir, próbując zdemaskować Mędrca, zrzuca zeń płaszcz, widzimy jedynie szkielet. Dowiadujemy się, iż nazywa się tak naprawdę Fantomem Śmierci [デス・ファントム Death Phantom] i że został dawno temu wygnany na ciemną planetę Nemezis, ale teraz dzięki pomocy Bractwa Czarnego Księżyca może wreszcie w pełni zrealizować swój plan. Przedstawia także swoją pomocnicę, Czarną Damę, którą okazuje się być Chibi-Usa po praniu mózgu (『Ｗｈｅｎ　Ｂｌａｃｋ　Ｌａｄｙ　Ｓｉｎｇｓ』 «When Black Lady Sings»). Na rozkaz Czarnej Damy Tuxedo, który dostał się pod kontrolę Czarnego Kryształu Zła, atakuje Wojowniczki. Gdy dziewczyna żąda od Usagi oddać Srebrny Kryształ, ta, rzecz jasna, odmawia. W odpowiedzi Czarna Dama wysyła na Ziemię drugi Czarny Kryształ Zła. Czarodziejka z Księżyca wszelkimi sposobami próbuje wyzwolić Chibi-Usę spod wpływu Mędrca. Gdy próby wybudzenia się nie powodzą, Czarodziejka z Księżyca wspólnie z Królową Serenity łączy siły. I tym próby przywrócenia dziewczynce rzeczywistych wspomnień znowu spełzają na niczym. Usagi decyduje się na frontalny atak przytulaskiem (『Ｌａｓｔ　Ｗｉｓｈ』 «Last Wish»). 🙂 To też nie przynosi efektów.

Ostatecznie Tuxedo odbiera Srebrny Kryształ i, gdy już prawie oddaje go Czarnej Damie, nieoczekiwanie pojawia się Saphir i wykrada oba kryształy: teraźniejszości i przyszłości. Jego plan jest prosty — chce sprawdzić, czy wywołany przez dwa dotknięte kryształy paradoks czasowy jest w stanie zniszczyć ziemię, czy może wręcz przeciwnie. Chcąc zapobiec apokalipsie, Czarodziejka z Plutona łamie jeden z zakazów — zatrzymuje przepływ czasu, co daje możliwość Tuxedo wyrwać się spod kontroli Czarnego Kryształu Zła i odebrać oba kryształy Saphirowi. Następnie Tuxedo oddaje oba przedmioty Czarodziejce z Księżyca. Saphir ponownie próbuje je odebrać, lecz tym razem Pluton niszczy przeciwnika. Wszystko to obserwuje Czarna Dama, która zaczyna mieć przebłyski. Pluton, wiedząc, że za złamanie jednego zakazu, skazana jest na rychłą i nieuniknioną śmierć, prosi swoją jedyną przyjaciółkę, by wróciła do dawnej siebie (『Ｎｏｔ　Ｌｏｎｅｌｉｎｅｓｓ』 «Not Loneliness»). Śmierć Czarodziejki z Plutona wywołuje potok łez u Czarnej Damy i jej powrót do postaci Chibi-Usy. Wraz z jej łzami ujawnia się Srebrny Kryształ, który był cały czas w jej ciele. Dzięki temu Chibi-Usa może wreszcie przemienić się w czarodziejkę.

Usagi zaczyna zastanawiać się, czy Srebrny Kryształ nie jest stworzony także do złych rzeczy. Jednak Mamoru i jej koleżanki starają się wybić ten pomysł z głowy. Razem ruszają do walki przeciwko Fantomowi Śmierci. Czarodziejka z Księżyca prosi o pomoc Małą Czarodziejkę z Księżyca. Wojowniczki wraz Tuxedo i jego mocą Ziemi, łączą siły i pokonują wroga (『愛のＳｔａｒｓｈｉｎｅ』 «Ai no Starshine»).

Nowa Królowa Serenity dziękuje Wojowniczkom za wieczne wspieranie Usagi. Ofiaruje im kolejną moc przemiany. Dziękuje również swojej córce i jest dumna zarazem, że Mała Dama tak się zmieniła pomimo tylu przeciwności losu. Wreszcie dziękuje Czarodziejce z Księżyca za wszystko, co do tej pory uczyniła. Czarodziejka z Plutona natomiast otrzymuje obietnicę wiecznego spoczynku w Kryształowym Pałacu.

Ostania scena to pożegnanie Usagi i Chibi-Usy. Nie byłoby to właściwym pożegnaniem, gdyby się nie obyło bez kłótni tej dwójki. Sprzeczka jednakże ustaje i obie wtulają się w siebie, nie chcąc się rozstawać. Scenę przerywają dziewczyny i Mamoru. Na sam koniec wzruszającego pożegnania Chibi-Usa wyjawia, że Usagi jest jej najukochańszą i najlepszą na świecie osobą, po czym znika we Wrotach Czasu i Przestrzeni.

Zrozpaczona Usa ledwo jest w stanie powstrzymać zły, lecz Mamoru pociesza ją, że w końcu i tak się spotkają — przecie Chibi-Usa jest ich dzieckiem (『Ｐｒｅｔｔｙ　Ｄｒｅａｍｓ　～まだ逢える日まで』 «Pretty Dreams ~ Mada aeru hi made»).

Koniec.

Po przedstawieniu się aktorek ma miejsce jeszcze jedna scena, w której to Chibi-Usa wręcza Czarodziejce z Księżyca list od mamy, informując ją jednocześnie, że zostaje z nimi na jakiś czas. Wszyscy zadowoleni udają się za kurtynę. 🙂 No, może poza Demandem i Saphirem…

Podczas wyjścia przed kurtynę [ang. curtain call] słyszymy w tle wersję instrumentalną piosenki 『Ｅｙｅ　Ｃａｎｄｙ』 «Eye Candy».

Następnie Wojowniczki wykonują utwory 『愛のＳｔａｒｓｈｉｎｅ』 «Ai no Starshine» i 『Ｗｅ　ａｒｅ　ｔｈｅ　Ｐｒｅｔｔｙ　Ｇｕａｒｄｉａｎ』 «We are the Pretty Guardian», a po krótkiej, acz wzruszającej miejscami mowie pożegnalnej wszystkich aktorek, cała obsada śpiewa 『ムーンライト伝説』 «Moonlight densetsu», a Wojowniczki i Tuxedo wbiegają na trybuny i witając/żegnając się z fanami.

Ok, wiem, że są fani, którzy banują nową odsłonę „Sera Myu” ze względu na same postacie kobiece, no, ale zachowujmy się poważnie! Moim wielkim zadurzeniem była Hikari Ono w roli m.in. Demanda! Nie mówcie mi, że u was ona też nie wzbudzała ogromnych emocji, bo za Chiny Ludowe nie uwierzę! I mówię to jako kobieta! Ok, jest i Asami Yūka, i Miyuki Kanbe, które kocham, ale one grały kobiety, a to już inna sytuacja. Więc jeśli ktoś mi mówi lub czytam, że Yamato Yūga niet, bo to baba, i niet jako Tuxedo, to mam chęć zamordować! Ok, ok, ja też nie pałałam do tego pomysłu miłością na początku, ale trzeba dać jej szansę!

Po drugie, muszę przyznać, a niechętnie to robię, że Satomi Ōkubo poprawiła się wokalnie! Dalej nie jest to szczyt wszechświata, ale nie jest źle! Pomijając fakt, że wszystkie inne (Yū Takahashi, Shiori Sakata, Kanon Nanaki) też dużo lepiej zagrały w tym musicalu, choć akurat im nie mogłam niczego zarzucić w „La Reconquiście”.

Ponadto żałuję trochę, że Miyabi Matsuura odeszła! Miała dziewczyna głos i choć Momoyo Koyama wydaje się urocza, chyba moim wyborem dalej jest Miyabi jako Merkury.

Po za tym podziwiam twórców! Niemalże wiernie oddaje mangę, co jest bardzo w tradycji „Sera Myu” niespotykane, no, ale skoro anime ma być, to czemu nie musical?!

Ale jednego mi brakuje! I to jest ból niezmierny! Nie ma sekwencji tanecznych, a przynajmniej nie takich, jakie serwowali nam twórcy do tej pory! Jest mi z tym źle, ale zawsze mogło być gorzej.

I tym pozytywnym akcentem zakończę mój monolog!

Zapraszam na swojego tumblra po więcej. 🙂

大久保　聡美
Ōkubo Satomi

小山　百代
Koyama Momoyo

七木　奏音
Nanaki Kanon

高橋　ユウ
Takahashi Yū

坂田　しおり
Sakata Shiori

石井　美絵子
Ishii Mikako

久家　心
Kuge Kokoro

神田　愛莉
Kanda Airi

大和　悠河
Yamato Yūga

麻尋　えりか
Mahiro Erika

真波　そら
Manami Sora

立道　梨緒奈
Tatemichi Riona

広村　美つ美
Hiromura Mitsumi

伊藤　優衣
Itō Yui

ドロイドたち
Droidy