Usagi Tsukino / Czarodziejka z Księżyca
Przemiany
Manga i nowe anime
Potęgo Księżycowego Pryzmatu, przemień mnie!
- Nazwa jap. [kanji-kana]: ムーン・プリズム・パワー・メイク・アップ!
- Nazwa jap. [rōmaji]: Mūn Purizumu Pawā Meiku-appu!
- Nazwa ang.: Moon Prism Power Make-up!
- Nazwa pol.: Potęgo Księżycowego Pryzmatu, przemień mnie!
- Użyte przedmioty: Broszka Przemiany
- Pierwsze użycie: Królestwo Ciemności — akt 1/1
Jest to pierwsze zaklęcie, którego Usagi Tsukino używa do przemiany w Czarodziejkę z Księżyca dzięki Broszce Przemiany otrzymanej od Luny.
Przemiana ta, jak każda inna w mandze, następuje natychmiastowo — wszystko, co Usagi ma zrobić, to skrzyżować ręce i wypowiedzieć inkantację, ażeby chwilę potem stanąć przed nami przywdziana w mundur Czarodziejki z Księżyca.
Przebieg przemiany w nowym anime jest bardzo zbliżony do sekwencji z pierwszego anime z kilkoma tylko zmianami, m.in. to, że użyto trójwymiarowej animacji komputerowej. Kiedy Usagi jest w trakcie wypowiadania zaklęcia, kamera skierowuje się ku niebu, na którym widzimy pełnię księżyca, po czym widok szybko przemieszcza się ku migoczącej Broszce Przemiany. Następnie podnosi rękę naprzeciwko broszki, a światełka malują paznokcie jeden po drugim na różowo, po czym robi jedno wielkie machnięcie ręką, która jednocześnie traci kolor skóry i uzyskuje tło z deseniem przypominającym mgławicę. Podobnie dzieje się z resztą ciała Usagi, na którym zresztą skupia się teraz perspektywa. Z broszki, która jako jedyna zachowała swoje pierwotne barwy, wydobywają się strumienie światła, a potem, z wielkim impetem, różowe wstęgi. Oplatają one tułów, tworząc trykot, kołnierzyk, naramienniki i naszyjnik, a jednocześnie skóra Usagi powraca do swojej zwyczajowej barwy. Następnie wokół broszki formuje się kokarda przednia. Teraz Usagi żwawo podnosi obie ręce ku górze, co pozwala wstęgom się opleść dookoła nich i ukształtować rękawica. Po kolejnym obrocie kamera skupia się na nogach, które także poczynają otaczać wstęgi, żeby utworzyć buty. Kolejne dwa obroty wokół własnej osi i perspektywa na krótko przenosi się na twarz, podczas czego widzimy pojawienie się kolczyków. Usagi ponownie robi podwójny obrót i tym razem do kompletu dochodzi spódniczka i kokarda tylna, a po jeszcze jednym obrocie wysuwa ku górze głowę i wówczas pośrodku czoła materializuje się czerwony klejnot emitujący różowe strumienie światła. Kiedy wokół klejnotu pojawia się diadem, dochodzą pozostałe zdobienia: spinki i ozdoby na koczkach. Na koniec Czarodziejka z Księżyca otwiera oczy i staje w swej charakterystycznej pozie na tle wielkiego sierpa półksiężycowego oraz czerwonych róż.
Sposób, w jaki kończy się niniejsza przemiana w drugim anime jest podobny do drugiej przemiany Czarodziejki z Księżyca ze starego anime (Potęgo Księżycowego Kryształu, przemień mnie!). Tam Czarodziejka staje na tle zawierającym stylizowane czerwone i różowe kwiaty wpisane w sierp półksiężycowy.
Nagrane odcinki
収録話 Recorded episodes
- Tytuł jap. [kanji-kana]: 〔Act.1/Act.2〕 2話アップグレード版収録
- Tytuł jap. [rōmaji]: [Act. 1 / Act. 2] 2-wa appugurēdo-han shūroku
- Tytuł ang.: [Act 1. / Act 2.] upgraded versions of 2 episodes
- Tytuł pol.: [Akt 1. / Akt 2.] 2 odcinki w wersji ulepszonej
Specjalne dodatki audio
音声特典 Special audio features
- Tytuł jap. [kanji-kana]: オーディオコメンタリー ①Act.1・Act.2:三石琴乃・野島健児・境宗久・小佐野文雄
- Tytuł jap. [rōmaji]: Ōdio komentarī (1) Act. 1, Act. 2: Mitsuishi Kotono, Nojima Kenji, Sakai Munehisa, Osano Fumio
- Tytuł ang.: Audio Commentary (1) — Acts 1–2: Kotono Mitsuishi, Kenji Nojima, Munehisa Sakai, Fumio Osano
- Tytuł pol.: Komentarz audio (1) — Akty 1–2: Kotono Mitsuishi, Kenji Nojima, Munehisa Sakai, Fumio Osano
- Tytuł jap. [kanji-kana]: オーディオコメンタリー ②Act.1:ももいろクローバーZ・境宗久
- Tytuł jap. [rōmaji]: Ōdio komentarī (2) Act. 1: Momoiro Kurōbā Z, Sakai Munehisa
- Tytuł ang.: Audio Commentary (2) — Act 1: Momoiro Clover Z, Munehisa Sakai
- Tytuł pol.: Komentarz audio (2) — Akt 1: Momoiro Clover Z, Munehisa Sakai
Specjalne dodatki wideo
映像特典 Special video features
- Tytuł jap. [kanji-kana]: OP・EDノンテロップ
- Tytuł jap. [rōmaji]: OP, ED non-teroppu
- Tytuł ang.: OP, ED non-telop
- Tytuł pol.: Opening i ending bez napisów
Specjalne załączniki
封入特典 Special enclosed features
- Tytuł jap. [kanji-kana]: 株式会社バンダイ製作 オリジナルチャーム「ムーンスティック」&「バッグチャーム」
- Tytuł jap. [rōmaji]: Bandai Kabushiki-gaisha seisaku Orijinaru Chāmu “Mūn Sutikku” & “Baggu Chāmu”
- Tytuł ang.: Original charms “Moon Stick” & “Bag Charm” made by Bandai Co., Ltd.
- Tytuł pol.: Oryginalne breloki „Księżycowa Pałeczka” i „Brelok do torebki” wyprodukowane przez Bandai SA
- Tytuł jap. [kanji-kana]: 28Pフルカラーブックレット
- Tytuł jap. [rōmaji]: 28P furukarā bukkuretto
- Tytuł ang.: 28-page full-colour booklet
- Tytuł pol.: 28-stronicowa pełnokolorowa książeczka
- Tytuł jap. [kanji-kana]: OP・ED絵コンテ
- Tytuł jap. [rōmaji]: OP, ED e-konte
- Tytuł ang.: OP, ED storyboards
- Tytuł pol.: Scenorysy openingu i endingu
- Tytuł jap. [kanji-kana]: 全巻収納BOXが貰える応募券
- Tytuł jap. [rōmaji]: Zenkan shūnō BOX ga moraeru ōboken
- Tytuł ang.: Application ticket to receive a storage box for the complete volume set
- Tytuł pol.: Talon na pudełko dla pełnego zestawu dysków
Jeden z 13 talonów, które upoważniają każdego, kto zakupił zestaw wszystkich dysków wydania pierwszego limitowanego, do otrzymania prezentu w postaci pudełka, dokąd można złożyć dyski i breloki. Aby dostać pudełko, talony należy wysłać pocztą na podany adres do listopada 2015 r.
Specjalne opakowanie
パッケージ仕様 Special package
- Tytuł jap. [kanji-kana]: 小坂明子アレンジ オリジナルオルゴール内蔵 特製BOX仕様
- Tytuł jap. [rōmaji]: Kosaka Akiko arenji Orijinaru orugōru naizō tokusei BOX shiyō
- Tytuł ang.: Special box with a built-in music box arranged by Akiko Kosaka
- Tytuł pol.: Specjalne pudełko z wbudowaną pozytywką aranżacji Akiko Kosaki
Pudełko mieszczące cały zakupiony produkt. Grający utwór muzyczny to melodia z piosenki otwierającej nowego anime „MOON PRIDE”.
- Tytuł jap. [kanji-kana]: アニメ版権描き下ろしデジパック
- Tytuł jap. [rōmaji]: Anime hanken kakioroshi dejipakku
- Tytuł ang.: Digipack with a copyrighted anime picture
- Tytuł pol.: Digipak z ilustracją z anime chronioną prawami autorskimi
Opakowanie, w którym mieści się sam dysk. Okładkę wykonano z tektury, płytę zaś osadzono w plastikowej przezroczystej tacce przyklejonej do wewnętrznej części okładki.
- Przód okładki [str. 1–2]. Dubluje przednią stronę obwoluty.
- Strona tytułowa [str. 3]. Zawiera tytuł książki, dwa obrazki: duży, przedstawiający Czarodziejkę z Księżyca z bliska, oraz mały, przedstawiający Czarodziejkę z Księżyca wraz Luną, tudzież przedsłowie: „Ukarzę cię w imieniu Księżyca ♡ Jestem Czarodziejką z Księżyca, Wojowniczką o Miłość i Sprawiedliwość, i walczę z Królestwem Ciemności kontrolującym demony i polującym na Widmowy Srebrny Kryształ! Odkryję wam wszystkie tajemnice wystrzałowych i eleganckich Wojowniczek w mundurkach!”
- „Pięć Wojowniczek w mundurkach w komplecie” [jap. 『せいぞろい5人のセーラー戦士』 “Sei-zoroi 5-nin no Sērā Senshi”. Ma za zadanie zapodać krótkie charakterystyki głównych postaci, opis wyglądu ich strojów tudzież opis mocy i ataków. Składa się z następujących podrozdziałów:
- Wstęp [str. 4–5]. Dwustronicowy obrazek przedstawiający grupę pięciu Wojowniczek i dwu kotów oraz Maskę Tuxedo w odległości na tle nocnego miasta. Każda postać ma podpisane jej własne imię w celu łatwej identyfikacji. Jest to pewnego rodzaju wstęp do niniejszego rozdziału.
- Opis Czarodziejki z Księżyca [str. 6–9]. Dodatkowo zawiera krótki akapit na temat Luny.
- Opis Czarodziejki z Merkurego [str. 10–11].
- Opis Czarodziejki z Marsa [str. 12–13].
- Opis Czarodziejki z Jowisza [str. 14 i pierwsza połowa str. 15].
- Opis Czarodziejki z Wenus [druga połowa str. 15]. Mała ilość wydzielonego miejsca dla tej postaci wiąże się z tym, iż widz anime zapoznaje się z nią dopiero bliżej końca serii pierwszej, który nie wchodzi do niniejszego tomiku. O Artemisie nie wspomina się ni słowem.
- Opis Maski Tuxedo [str. 16–17].
- „Tajemnice przemian Wojowniczek w mundurkach” [jap. 『セーラー戦士メイクアップのひみつ』 “Sērā Senshi meiku-appu no himitsu”] [str. 18–21]. Czterostronicowy rozdział zaznajamiający czytelnika z przemianami Wojowniczek. Tutaj zamieszczone są też kadry z przemiany każdej dziewczyny z wyjątkiem Czarodziejki z Wenus.
- „Wojowniczki w mundurkach bez makijażu” [jap. 『セーラー戦士たちのすがお』 “Sērā Senshi-tachi no sugao”] [str. 22–29]. Rozdział o tożsamościach cywilnych piątki głównych postaci. Tutaj także dla Makoto i Minako zarezerwowano mniej miejsca niż pozostałym postaciom.
- „Album najbliższych przyjaciółek Usagi” [jap. 『うさぎちゃんのなかよしアルバム』 “Usagi-chan no nakayoshi arubamu”] [str. 30–31]. Skupia się na przyjaźni między dziewczynami. Ma postać albumu zawierającego sześć oprawionych w ramkę zdjęć w postaci kadrów z odcinków, które przedstawiają Usagi z przyjaciółkami w różnych sytuacjach. Każde takie zdjęcie zawiera opis umieszczony obok.
- „Pokaz mody Czarodziejki z Księżyca” [jap. 『セーラームーンファッションショー』 “Sērā Mūn fasshon shō”] [str. 32–35]. Pierwsza część zawiera opis kilku przemian, których Usagi dokonała przy pomocy swego Pióra Maskujacego: lekarki, wokalistki rockowej, panny z dobrego domu oraz pani młodej w sukni ślubnej. Drugą część natomiast poświęcono codziennym strojom Usagi i jej trzech przyjaciółek. Dla Minako, z wiadomych powodów, nie udziela się żadnej uwagi.
- „Historia przemiany w Wojowniczki o Miłość i Sprawiedliwość” [jap. 『愛と正義のメイクアップストリー』 “Ai to Seigi no meiku-appu sutorī”] [str. 36–45]. Krótkie streszczenie najważniejszych wydarzeń większej części serii pierwszej. Wspomina się nieco o narodzinach Czarodziejki z Księżyca, jej doświadczeniach w pierwszych walkach, chłopakach, w których się podkochuje: Motokim i Masce Tuxedo, następnie o pojawieniu się pozostałych Czarodziejek, codziennym życiu dziewcząt, balu maskowym, intrygach Czterech Generałów Królestwa Ciemności, polowaniu na Tęczowe Kryształy itd. Nie zapomniano także o relacji między Naru i Nephrite tudzież o tragicznej śmierci tego ostatniego.
- „Tajemnicze przedmioty Wojowniczek w mundurkach” [jap. 『セーラー戦士のひみつアイテム』 “Sērā Senshi no himitsu aitemu”] [str. 46–49]. Swego rodzaju przegląd wszystkich magicznych i niekoniecznie magicznych przedmiotów, z których korzystają dziewczęta: Broszka Przemiany, Księżycowa Pałeczka, Pióro Maskujące, Pióra Przemiany Innerek, Komunikatory, różane kolczyki Makoto, Superkomputer i Gogle Merkurego.
- „Połączymy moce i cię ukarzemy!” [jap. 『力をあわせておしおきよ!』 “Chikara wo awasete o-shioki yo!”] [str. 50–51]. Przepiękny obrazek przedstawiający potrójny łączony atak Czarodziejek z Księżyca, Merkurego i Marsa o nazwie: Strumień Gwiezdnego Pyłu.
- „Kim jest Królestwo Ciemności, wróg Wojowniczek w mundurkach?” [jap. 『セーラー戦士のてき ダークキングダムとは?』 “Sērā Senshi no teki Dāku Kingudamu to wa?”] [str. 52–55]. Królestwo Ciemności również nie pozostało pominięte. Na początku można przeczytać o Królowej Beryl, ogólnie o podwładnych jej Czterech Generałach oraz demonach. Dalsze dwie strony w całości przeznaczone są dla informacji na temat każdego z Czterech Generałów: opis ich strojów, obrane przez każdego z nich taktyki działania, o cywilnej tożsamości Nephrite, Masato Sanjōinie, oraz o miłości między Kunzite i Zoisite.
- „Wielki atlas demonów Królestwa Ciemności” [jap. 『ダークキングダム妖魔大図鑑』 “Dāku Kingudamu Yōma daizukan”] [str. 56–63]. Stąd można się dowiedzieć o najważniejszych cechach charakterystycznych poszczególnego demona. Do tekstów o każdym demonie dołączono obrazek z jego podobizną od stóp do głów. Potwory także zostały tutaj podzielone na trzy duże grupy: demony podwładne Jadeite, demony podwładne Nephrite oraz demony podwładne Zoisite, a także Siedem Wielkich Demonów zapieczętowanych w Tęczowych Kryształach. Nie wspomina się o demonach podwładnych Kunzite, ponieważ nie pojawiają się one w pierwszej połowie serii pierwszej.
- „Rodzina i przyjaciele Usagi” [jap. 『うさぎちゃんの家族とお友だち』 “Usagi-chan no kazoku to o-tomodachi”] [str. 64–65]. Przegląd bohaterów drugoplanowych, w tym przypadku rodziny Usagi, jej przyjaciół czy znajomych: Ikuko, Kenji, Shingo, Naru, Gurio, pani Haruna, Yumiko i Kuri, Motoki. Załapały się tutaj postaci od czasu do czasu ukazujące się w odcinkach, natomiast postaci epizodyczne zostały pominięte.
- „Daj z siebie wszystko, Czarodziejko z Księżyca!” [jap. 『がんばれ!セーラームーン』 “Ganbare! Sērā Mūn”] [str. 66]. Ostatnia strona będąca swego rodzaju przesłaniem dla Usagi, aby się bardziej przyłożyła do walki z wciąż rosnącym w sile Królestwem Ciemności. Zawiera kilka obrazków przedstawiających Czarodziejkę z Księżyca w poważnych i śmiesznych pozach, a także komentarz rozpłakanej Luny martwiącej się o swą podopieczną. Na samym dole strony zaś umieszczona jest metryka wydawnicza.
- Tył okładki [str. 67–68]. Dubluje tylną stronę obwoluty.
{W przygotowaniu.}
Recent Posts / View All Posts
Po długim okresie nieaktywności znaleźliśmy czas na aktualizację. Na stronie uzupełniono informacje na temat nowego filmu kinowego „Sailor Moon Eternal” („Czarodziejka z Księżyca: Wieczność”): streszczenie fabuły I części filmu; opisy…
Dnia 18 czerwca 2020 r. na oficjalnej stronie pojawiło się ogłoszenie, iż w związku z szerzeniem się zakażenia koronawirusem w Japonii data premiery została przeniesiona na 8 stycznia 2021 r….
Już znamy oficjalną datę premiery pierwszej części filmu kinowego „Sailor Moon Eternal” [pol. „Czarodziejka z Księżyca: Wieczność”]: dnia 11 września 2020 r. Dnia 24 kwietnia 2020 r. twórcy również nam…
Zabawki do odgrywania ról
Szczegółowy wykaz zabawek do odgrywania ról [jap. 役割演技玩具 yakuwari engi omocha; ang. role-playing toys].
CzytajAfrodyta [gr. Ἀφροδίτη Aphrodítē] była boginią miłości zmysłowej, piękności i powabu. Starożytni jej imię wywodzili od wyrazu ἀφρός aphrós, oznaczającego pianę morską. Wedle Hezjoda Afrodyta zrodziła się z piany morskiej, utworzonej przez narządy płciowe Uranosa po ich wrzuceniu do morza przez jego syna Kronosa, u brzegów Cypru, który stał się główną siedzibą kultu bogini. Stąd też pochodzą przydomki Afrodyty: Afrogeneja [gr. Ἀφρογένεια Aphrogéneia], urodzona z piany morskiej, Anadyomene [gr. Ἀναδυομένη Anadyoménē], wynurzona z fal, Kyprogeneja [gr. Κυπρογένεια Kyprogéneia], zrodzona na Cyprze. Władzy Afrodyty Uranii [gr. Οὐρανία Uranía], Niebiańskiej, podlegali wszyscy bogowie na niebie, władzy Afrodyty Pandemii [gr. Πανδημία Pandēmía], Wszechludowej, ludzie, których obdarzała powabem, wdziękiem i szczęściem w miłości.
W „Iliadzie” Afrodytę uważano za córkę Zeusa [gr. Ζεύς Zeús; łac. Juppiter] i Diony [gr. Διώνη Diṓnē; łac. Dione]. Po jej urodzeniu Zeus w obawie, że bogowie będą walczyć o rękę Afrodyty, wydał ją za mąż za boga kowalstwa Hefajstosa [gr. Ἥφαιστος Hḗphaistos; łac. Vulcanus]. Nie mógł uwierzyć w swoje szczęście i wykorzystał wszystkie swoje umiejętności do stworzenia najpiękniejszych klejnotów dla niej. Wykonał dla niej magiczny pas z drobno kutego złota. Nie było to jednak mądre z jego strony, bowiem gdy zakładała go na siebie, nikt nie mógł się jej oprzeć, a ona i tak już była zbyt powabna. Kochała wesołość i przepych i wcale nie był zachwycona z bycia żoną ciężko pracującego Hefajstosa, wiecznie ubabranego sadzą. W konkursie piękności między Herą [gr. Ἥρα Hḗra; łac. Juno], Ateną [gr. Ἀθηνᾶ Athēnâ; łac. Minerva] i Afrodytą, ta ostatnia obiecała Parysowi [gr. Πάρις Páris; łac. Paris] Helenę [gr. Ἑλένη Helénē; łac. Helena], żonę Menelaosa [gr. Μενέλαος Menélaos; łac. Menelaus] ze Sparty, za tytuł najpiękniejszej, czym przyczyniła się do rozpętania wojny trojańskiej. W wojnie starała się sprzyjać Trojanom.
Do orszaku Afrodyty należały hory [gr. Ὧραι Hṓrai; łac. Horae], charyty [gr. Χάριτες Khárites; łac. Gratiae], Himeros [gr. Ἵμερος Hímeros; łac. Himerus], Pejto [gr. Πειθώ Peithṓ; łac. Suada] („namowa”), Potos [gr. Πόθος Póthos; łac. Pothus] („pożądanie”), Anteros [gr. Ἀντέρως Antérōs; łac. Anterus] („miłość odwzajemniona”). Afrodyta kochała i był kochana przez wielu bogów i śmiertelników. Wśród jej śmiertelnych kochanków najbardziej znany był chyba Adonis [gr. Ἄδωνις Ádōnis; łac. Adonis]. Najulubieńszym spośród boskich kochanków zaś był szybkonogi Ares [gr. Ἄρης Árēs; łac. Mars], od którego Afrodyta otrzymała przydomek Areja [gr. Ἀρήια Arḗia], Wojownicza. Eros [gr. Ἔρως Érōs; łac. Amor, Cupido], uważany był za syna Afrodyty i Hefajstosa, w późniejszych czasach za syna Afrodyty i Aresa. Znane są także romanse Afrodyty z Hermesem [gr. Ἑρμῆς Hermē̂s; łac. Mercurius], z którym poczęła androgyniczne bóstwo Hermafrodytę [gr. Ἑρμαφρόδιτος Hermaphróditos; łac. Hermaphroditus].
W Grecji kult Afrodyty pozostawał w ścisłym związku z morzem, stąd przydomki Talassja [gr. Θαλάσσια Thalássia] i Pontia [gr. Ποντία Pontía], czyli „Morska”; czczono ją w wielu miastach portowych, gdzie mieszkańcy wznosili jej świątynie, stąd epitet Limnesia [gr. Λιμνησία Limnēsía], opiekunka portów. Żeglarze modlili się do niej o szczęśliwą podróż, stąd epitet Euploja [gr. Εὔπλοια Eúploia], Zsyłająca dobrą żeglugę. Siedziby kultu bogini znajdowały się m. in. w miastach Pafos i Idalii na Cyprze, na Knidos i Kyterze, w Koryncie, na górze Eryks na Sycylii, stąd odpowiednie przydomki: Kypris [gr. Κύπρις Kýpris], Kytereja [gr. Κυθήρεια Kythḗreia], Pafia [gr. Παφία Paphía], Idalia [gr. Ιδάλια Idália] itd. Afrodycie poświęcone były święta Afrodyzje [gr. Ἀφροδίσια Aphrodísia], najbardziej uroczyście obchodzone w Pafos.
Szczególną czcią otaczały boginię kobiety, które widziały w niej m.in. opiekunkę małżeństw. Jej kapłanki nie były prostytutkami, lecz kobietami, przedstawiającymi boginię, toteż stosunki płciowe z nimi uznawano po prostu za jeden ze sposobów oddawania czci bogini. Od czasów Solona hetery [gr. ἑταῖραι hetaîrai], starogreckie kurtyzany, widziały w Afrodycie swoją patronkę. Afrodyta była pierwotnie staroazjatycką boginią, podobną do egipskiej Izydy, babilońskiej Isztar i syropalestyńskiej Astarte, boginią płodności natury i sprawczynią życia na ziemi. Jej kult na Grecję przywędrował z Syrii. Związek z Afrodyty z Adonisem wyraźnie także wskazuje na Syrię. Ale z wyjątkiem Koryntu, gdzie kult Afrodyty miał charakter wybitnie azjatycki, czczenie tej bogini i wszystkie idee dotyczące jej natury i charakteru są tak całkowicie greckie, że jego wprowadzenie w Grecji musi być przypisane do bardzo wczesnych okresów.
W „Przemianach” opisana jest jedna historia związana z boginią Wenus. Pomimo tego, iż pomagała osobom zakochanym, Wenus była zarazem samolubna i próżna. Gdy ludzie, zachwyceni urodą Psyche [gr. Ψυχή Psykhḗ; łac. Psyche], śmiertelnej kobiety, zaczęli czcić ją miast Wenus, Wenus wysłała Kupidyna, aby sprawił, że Psyche zakocha się w potworze. Intryga się jednak nie udała, gdyż Kupidyn zakochał się w Psyche. Po wielu perypetiach się udało im się pobrać, a Psyche została uczyniona nieśmiertelną.
Atrybutem Afrodyty Uranii był żółw, Afrodyty Afrogenei — delfin i koncha; jako bogini miłości były jej poświęcone — gołąb, wróbel, baran, kozioł, zając, jako bogini płodności — mirt, róża, lipa, mak i jabłko granatu.
W Rzymie od II wieku p.n.e. utożsamiano Afrodytę z Wenus [łac. Venus]. Wcześniej Wenus czczono w Italii jako boginię wiosny, roślinności i ogrodów warzywnych. Głównymi jej atrybutami były owoce i kwiaty. Natomiast zwierzętami, które jej towarzyszyły, były gołębie. Najstarsza świątynia Wenus znajdowała się na Kapitolu.
Afrodyta należała do najczęściej przedstawianych postaci bogów w sztukach plastycznych starożytności. Najsławniejszy z posągów bogini, posąg Afrodyty Knidyjskiej dłuta Praksytelesa, znany jest jedynie z wielu kopii zdobiących wszystkie niemal zbiory muzealne na całym świecie. Malowidło Apellesa, Afrodyta Anadyomene, za które August zapłacił mieszkańcom wyspy Kos 100 talentów, służyło za pierwowzór wielu posągów bogini. Wenus w sztuce najczęściej ukazywano jako nagą lub do połowy obnażoną kobietę, ale także jako piękna i młoda jadąca rydwanem zaprzężonym w gołębie. Afrodycie poświęcony był piątek [gr. ἡμέρα Ἀφροδίτης hēméra Aphrodítēs; łac. dies Veneris].
Związek z „Czarodziejką z Księżyca”. O ile w przypadku Czarodziejek z Merkurego i Marsa powiązania tych postaci z, odpowiednio, Hermesem i Aresem są li tylko pośrednie, o tyle w przypadku Minako vel Czarodziejki z Wenus związek jej z Afrodytą jest bardziej niż jasny: • Nazwisko Minako brzmi 愛野 Aino, którego pierwszy znak 愛 AI oznacza „miłość”. • Imię 美奈子 Minako może być również odczytywane jako Binasu, co jest japońskim fonetycznym zapisem z pomocą znaków chińskich angielskiego wyrazu Venus. • Zawieszony na spódniczce Czarodziejki z Wenus Łańcuchowy Pas Miłości [jap. ラブのチェーンベルト Rabu no Chēn Beruto] może odnosić się do złotego pasa Afrodyty, który został podarowany jej przez Hefajstosa. • Większość czarów Czarodziejki z Wenus wiąże się z domeną Afrodyty: Łańcuch Miłości Wenus [jap. ヴィーナス・ラブ・ミー・チェーン Vīnasu Rabu-Mī Chēn], Drganie Toczącego się Serca [jap. ローリング・ハート・バイブレーション Rōringu Hāto Baiburēshon], Wstrząs Miłości i Piękna Wenus [jap. ヴィーナス・ラヴ・アンド・ビューティ・ショック Vīnasu Rabu ando Byūti Shokku]. Ponadto w mandze Czarodziejka z Wenus przy wykonaniu ataku Wstrząs Miłości i Piękna Wenus wypowiada dodatkowo następującą inkantację: Przyjmij Bicz Miłości niezwyciężonej Bogini Wenus! [jap. 無敵の金星の女神の愛のムチ!うけてみよ! Muteki no Kinsei no megami no Ai no Muchi! Ukete miyo!]. Dotyczy to także dwu czarów Minako jako Czarodziejki V: Potęgo Wenus! Deszcz Miłości Półksiężyca [jap. ヴィーナス・パワー!愛のクレッセント・シャワー Vīnasu Pawā! Ai no Kuressento Shawā] i Megatonowy Deszcz Wenusjańskiej Miłości [jap. ヴィーナス・愛のメガトン・シャワー Vīnasu Ai no Megaton Shawā]. • Atrybutem Czarodziejki z Wenus jest Bicz Miłości Wenus [jap. ヴィーナス・愛のムチ Vīnasu Ai no Muchi], którego ogniwami są róże — kwiaty poświęcone bogini Afrodycie. Ponadto ten przedmiot, jak i wyżej wymieniony, zawierają w nazwie wyraz „miłość”. • Oba tytuły noszone przez Czarodziejkę z Wenus, Wojowniczka Miłości [jap. 愛の戦士 Ai no Senshi] oraz Wojowniczka Miłości i Piękna [jap. 愛と美貌の戦士 Ai to Bibō no Senshi], nawiązują do domeny starogreckiej bogini. • Tak jak Afrodyta Minako nie stroni od romansów, co w szczególności udowodniła w odcinku 141 anime, kiedy poszła na randkę jednocześnie z dwoma chłopakami. Tytułem jednej z tematycznych piosenek, śpiewanych w anime przez Czarodziejkę z Wenus, jest 『愛の女神のHow to love』 «Ai no Megami no How to love», gdzie 愛の女神 ai no megami oznacza „bogini miłości”. Związek z Afrodytą ma również symbol planety Wenus (♀), będący stylizowanym przedstawieniem podręcznego lusterka bogini.
W przygotowaniu

Etykieta


A
AA