Usagi Tsukino / Czarodziejka z Księżyca

Wojowniczki w mundurkach

セーラー戰士

月野　うさぎ　（セーラームーン）
Tsukino Usagi (Czarodziejka z Księżyca)

夢宮　加菜枝
Yumemiya Kanae

Tokio

♥

Paryż

●

USA

 

Tajpej

 

古賀　夏希
Koga Natsuki

Tokio

◆

Paryż

 

USA

 

Tajpej

●

河西　智美
Kasai Tomomi

Tokio

♪

Paryż

 

USA

●

Tajpej

 

水野　亜美　（セーラーマーキュリー）
Mizuno Ami (Czarodziejka z Merkurego)

ココナ
Cocona

Tokio

♥

Paryż

●

USA

 

Tajpej

●

川村　海乃
Kawamura Umino

Tokio

◆

Paryż

 

USA

 

Tajpej

 

替地　桃子
Kaechi Momoko

Tokio

♪

Paryż

 

USA

●

Tajpej

 

火野　レイ　（セーラーマーズ）
Hino Rei (Czarodziejka z Marsa)

平井　琴望
Hirai Kotomi

Tokio

♥

Paryż

●

USA

 

Tajpej

 

二宮　響子
Ninomiya Kyōko

Tokio

◆

Paryż

 

USA

 

Tajpej

●

長谷川　唯
Hasegawa Yui

Tokio

♪

Paryż

 

USA

●

Tajpej

 

木野　まこと　（セーラージュピター）
Kino Makoto (Czarodziejka z Jowisza)

尾花　貴絵
Obana Kie

Tokio

♥

Paryż

●

USA

 

Tajpej

 

松崎　カンナ
Matsuzaki Kanna

Tokio

◆

Paryż

 

USA

●

Tajpej

 

山﨑　紫生
Yamazaki Shio

Tokio

♪

Paryż

 

USA

 

Tajpej

●

愛野　美奈子　（セーラーヴィーナス）
Aino Minako (Czarodziejka z Wenus)

星波
Sena

Tokio

♥

Paryż

●

USA

 

Tajpej

 

中西　裕胡
Nakanishi Yū

Tokio

◆

Paryż

 

USA

●

Tajpej

 

後藤　紗亜弥
Gotō Saaya

Tokio

♪

Paryż

 

USA

 

Tajpej

●

Inne postaci

他の人物

地場　衛　（タキシード仮面）
Chiba Mamoru (Maska Tuxedo)

立道　梨緒奈
Tatemichi Riona

Tokio

♥ ◆ ♪

Paryż

●

USA

●

Tajpej

●

Królestwo Ciemności

暗黒の王国

クイン・ベリル
Królowa Beryl

京香
Kyōka

Tokio

♥ ◆

Paryż

 

USA

 

Tajpej

 

哀川　まこと
Aikawa Makoto

Tokio

♥ ◆ ♪

Paryż

●

USA

●

Tajpej

 

平湯　樹里
Hirayu Juri

Tokio

 

Paryż

 

USA

 

Tajpej

●

クンツァイト
Kunzite

真田　怜臣
Sanada Reo

Tokio

♥ ◆ ♪

Paryż

●

USA

●

Tajpej

●

アンサンブル
Zespół

松林　篤美
Matsubayashi Atsumi

Tokio

♥ ◆

Paryż

●

USA

●

Tajpej

 

新橋　和
Niihashi Izumi

Tokio

♥ ♪

Paryż

●

USA

●

Tajpej

 

土定　美月
Donjō Midzuki

Tokio

♥ ♪

Paryż

●

USA

 

Tajpej

●

大澤　涼風
Ōsawa Suzuka

Tokio

♥ ♪

Paryż

●

USA

 

Tajpej

●

大橋　美優
Ōhashi Miyū

Tokio

♥ ♪

Paryż

●

USA

 

Tajpej

 

榎本　愛子
Enomoto Aiko

Tokio

◆

Paryż

 

USA

 

Tajpej

●

東川　歩未
Higashikawa Ayumi

Tokio

◆

Paryż

 

USA

●

Tajpej

●

小泉　もえこ
Koizumi Moeko

Tokio

◆ ♪

Paryż

 

USA

●

Tajpej

●

相川日　菜子
Aikawa Hinako

Tokio

◆

Paryż

 

USA

●

Tajpej

 

Wojowniczki w mundurkach

セーラー戰士

Drużyna „KSIĘŻYC”

チーム・ムーン

月野　うさぎ
（セーラームーン）
Tsukino Usagi
(Czarodziejka z Księżyca)

山下　美月
（乃木坂４６）
Yamashita Midzuki
(Nogizaka46)

水野　亜美
（セーラーマーキュリー）
Mizuno Ami
(Czarodziejka z Merkurego)

伊藤　理々杏
（乃木坂４６）
Itō Riria
(Nogizaka46)

火野　レイ
（セーラーマーズ）
Hino Rei
(Czarodziejka z Marsa)

高山　一実
（乃木坂４６）
Takayama Kazumi
(Nogizaka46)

木野　まこと
（セーラージュピター）
Kino Makoto
(Czarodziejka z Jowisza)

能條　愛未
（乃木坂４６）
Nōjō Ami
(Nogizaka46)

愛野　美奈子
（セーラーヴィーナス）
Aino Minako
(Czarodziejka z Wenus)

樋口　日奈
（乃木坂４６）
Higuchi Hina
(Nogizaka46)

Drużyna „GWIAZDA”

チーム・スター

月野　うさぎ
（セーラームーン）
Tsukino Usagi
(Czarodziejka z Księżyca)

井上　小百合
（乃木坂４６）
Inoue Sayuri
(Nogizaka46)

水野　亜美
（セーラーマーキュリー）
Mizuno Ami
(Czarodziejka z Merkurego)

渡辺　みり愛
（乃木坂４６）
Watanabe Miria
(Nogizaka46)

火野　レイ
（セーラーマーズ）
Hino Rei
(Czarodziejka z Marsa)

寺田　蘭世
（乃木坂４６）
Terada Ranze
(Nogizaka46)

木野　まこと
（セーラージュピター）
Kino Makoto
(Czarodziejka z Jowisza)

梅澤　美波
（乃木坂４６）
Umezawa Minami
(Nogizaka46)

愛野　美奈子
（セーラーヴィーナス）
Aino Minako
(Czarodziejka z Wenus)

中田　花奈
（乃木坂４６）
Nakada Kana
(Nogizaka46)

Inne postaci

他の人物

大阪　なる
Ōsaka Naru

山内　優花
Yamauchi Yuka

海野　ぐりお
Umino Gurio

田上　真里奈
Tanoue Marina

地場　衛
（タキシード仮面）
Chiba Mamoru
(Maska Tuxedo)

石井　美絵子
Ishii Mikako

クイーン・セレニティ
［映像出演］
Królowa Serenity
[na nagraniu]

白石　麻衣
（乃木坂４６）
Shiraishi Mai
(Nogizaka46)

ルナ
［操演］
Luna
[operatorka lalki]

若狭　博子
Wakasa Hiroko

ルナ
［操演］
Luna
[operatorka lalki]

松本　美里
Matsumoto Misato

Królestwo Ciemności

暗黒の王国

クイン・ベリル
Królowa Beryl

玉置　成実
Tamaki Nami

クンツァイト
（四天王）
Kunzite
(4 Generałowie)

安藤　千尋
Andō Chihiro

ゾイサイト
（四天王）
Zoisite
(4 Generałowie)

小嶋　紗里
Kojima Sari

ネフライト
（四天王）
Nephrite
(4 Generałowie)

Ｓｈｉｎ
Shin

ジェダイト
（四天王）
Jadeite
(4 Generałowie)

武田　莉奈
Takeda Rina

アンサンブル
Zespół

河本　麻祐子
Kawamoto Mayuko

鏑木　真由
Kaburagi Mayu

齋藤　久美子
Saitō Kumiko

倉知　あゆか
Kurachi Ayuka

渡邉　南
Watanabe Minami

光岡　茉美
Mitsuoka Mami

Wojowniczki w mundurkach

セーラー戰士

月野　うさぎ
（セーラームーン）
Tsukino Usagi
(Czarodziejka z Księżyca)

久保　史緒里
（乃木坂４６）
Kubo Shiori
(Nogizaka46)

水野　亜美
（セーラーマーキュリー）
Mizuno Ami
(Czarodziejka z Merkurego)

向井　葉月
（乃木坂４６）
Mukai Hadzuki
(Nogizaka46)

火野　レイ
（セーラーマーズ）
Hino Rei
(Czarodziejka z Marsa)

早川　聖来
（乃木坂４６）
Hayakawa Seira
(Nogizaka46)

木野　まこと
（セーラージュピター）
Kino Makoto
(Czarodziejka z Jowisza)

伊藤　純奈
（乃木坂４６）
Itō Junna
(Nogizaka46)

愛野　美奈子
（セーラーヴィーナス）
Aino Minako
(Czarodziejka z Wenus)

田村　真佑
（乃木坂４６）
Tamura Mayu
(Nogizaka46)

Inne postaci

他の人物

大阪　なる
Ōsaka Naru

山内　優花
Yamauchi Yuka

海野　ぐりお
Umino Gurio

田上　真里奈
Tanoue Marina

地場　衛
（タキシード仮面）
Chiba Mamoru
(Maska Tuxedo)

石井　美絵子
Ishii Mikako

クイーン・セレニティ
［映像出演］
Królowa Serenity
[na nagraniu]

白石　麻衣
（乃木坂４６）
Shiraishi Mai
(Nogizaka46)

ルナ
［操演］
Luna
[operatorka lalki]

松本　美里
Matsumoto Misato

Królestwo Ciemności

暗黒の王国

クイン・ベリル
Królowa Beryl

玉置　成実
Tamaki Nami

クンツァイト
（四天王）
Kunzite
(4 Generałowie)

安藤　千尋
Andō Chihiro

ゾイサイト
（四天王）
Zoisite
(4 Generałowie)

小嶋　紗里
Kojima Sari

ネフライト
（四天王）
Nephrite
(4 Generałowie)

Ｓｈｉｎ
Shin

ジェダイト
（四天王）
Jadeite
(4 Generałowie)

武田　莉奈
Takeda Rina

アンサンブル
Zespół

鏑木　真由
Kaburagi Mayu

佐久間　夕貴
Sakuma Yūki

肥田野　好美
Hidano Yoshimi

大橋　美優
Ōhashi Miyū

小泉　もえこ
Koizumi Moeko

山下　綾佳
Yamashita Ayaka

Przemiany

Manga i nowe anime

• Przód okładki [str. 1–2]. Dubluje przednią stronę obwoluty.
• Strona tytułowa [str. 3]. Zawiera tytuł książki, dwa obrazki: duży, przedstawiający Czarodziejkę z Księżyca z bliska, oraz mały, przedstawiający Czarodziejkę z Księżyca wraz Luną, tudzież przedsłowie: „Ukarzę cię w imieniu Księżyca ♡ Jestem Czarodziejką z Księżyca, Wojowniczką o Miłość i Sprawiedliwość, i walczę z Królestwem Ciemności kontrolującym demony i polującym na Widmowy Srebrny Kryształ! Odkryję wam wszystkie tajemnice wystrzałowych i eleganckich Wojowniczek w mundurkach!”
• „Pięć Wojowniczek w mundurkach w komplecie” [jap. 『せいぞろい５人のセーラー戦士』 “Sei-zoroi 5-nin no Sērā Senshi”. Ma za zadanie zapodać krótkie charakterystyki głównych postaci, opis wyglądu ich strojów tudzież opis mocy i ataków. Składa się z następujących podrozdziałów:
  • Wstęp [str. 4–5]. Dwustronicowy obrazek przedstawiający grupę pięciu Wojowniczek i dwu kotów oraz Maskę Tuxedo w odległości na tle nocnego miasta. Każda postać ma podpisane jej własne imię w celu łatwej identyfikacji. Jest to pewnego rodzaju wstęp do niniejszego rozdziału.
  • Opis Czarodziejki z Księżyca [str. 6–9]. Dodatkowo zawiera krótki akapit na temat Luny.
  • Opis Czarodziejki z Merkurego [str. 10–11].
  • Opis Czarodziejki z Marsa [str. 12–13].
  • Opis Czarodziejki z Jowisza [str. 14 i pierwsza połowa str. 15].
  • Opis Czarodziejki z Wenus [druga połowa str. 15]. Mała ilość wydzielonego miejsca dla tej postaci wiąże się z tym, iż widz anime zapoznaje się z nią dopiero bliżej końca serii pierwszej, który nie wchodzi do niniejszego tomiku. O Artemisie nie wspomina się ni słowem.
  • Opis Maski Tuxedo [str. 16–17].
• „Tajemnice przemian Wojowniczek w mundurkach” [jap. 『セーラー戦士メイクアップのひみつ』 “Sērā Senshi meiku-appu no himitsu”] [str. 18–21]. Czterostronicowy rozdział zaznajamiający czytelnika z przemianami Wojowniczek. Tutaj zamieszczone są też kadry z przemiany każdej dziewczyny z wyjątkiem Czarodziejki z Wenus.
• „Wojowniczki w mundurkach bez makijażu” [jap. 『セーラー戦士たちのすがお』 “Sērā Senshi-tachi no sugao”] [str. 22–29]. Rozdział o tożsamościach cywilnych piątki głównych postaci. Tutaj także dla Makoto i Minako zarezerwowano mniej miejsca niż pozostałym postaciom.
• „Album najbliższych przyjaciółek Usagi” [jap. 『うさぎちゃんのなかよしアルバム』 “Usagi-chan no nakayoshi arubamu”] [str. 30–31]. Skupia się na przyjaźni między dziewczynami. Ma postać albumu zawierającego sześć oprawionych w ramkę zdjęć w postaci kadrów z odcinków, które przedstawiają Usagi z przyjaciółkami w różnych sytuacjach. Każde takie zdjęcie zawiera opis umieszczony obok.
• „Pokaz mody Czarodziejki z Księżyca” [jap. 『セーラームーンファッションショー』 “Sērā Mūn fasshon shō”] [str. 32–35]. Pierwsza część zawiera opis kilku przemian, których Usagi dokonała przy pomocy swego Pióra Maskujacego: lekarki, wokalistki rockowej, panny z dobrego domu oraz pani młodej w sukni ślubnej. Drugą część natomiast poświęcono codziennym strojom Usagi i jej trzech przyjaciółek. Dla Minako, z wiadomych powodów, nie udziela się żadnej uwagi.
• „Historia przemiany w Wojowniczki o Miłość i Sprawiedliwość” [jap. 『愛と正義のメイクアップストリー』 “Ai to Seigi no meiku-appu sutorī”] [str. 36–45]. Krótkie streszczenie najważniejszych wydarzeń większej części serii pierwszej. Wspomina się nieco o narodzinach Czarodziejki z Księżyca, jej doświadczeniach w pierwszych walkach, chłopakach, w których się podkochuje: Motokim i Masce Tuxedo, następnie o pojawieniu się pozostałych Czarodziejek, codziennym życiu dziewcząt, balu maskowym, intrygach Czterech Generałów Królestwa Ciemności, polowaniu na Tęczowe Kryształy itd. Nie zapomniano także o relacji między Naru i Nephrite tudzież o tragicznej śmierci tego ostatniego.
• „Tajemnicze przedmioty Wojowniczek w mundurkach” [jap. 『セーラー戦士のひみつアイテム』 “Sērā Senshi no himitsu aitemu”] [str. 46–49]. Swego rodzaju przegląd wszystkich magicznych i niekoniecznie magicznych przedmiotów, z których korzystają dziewczęta: Broszka Przemiany, Księżycowa Pałeczka, Pióro Maskujące, Pióra Przemiany Innerek, Komunikatory, różane kolczyki Makoto, Superkomputer i Gogle Merkurego.
• „Połączymy moce i cię ukarzemy!” [jap. 『力をあわせておしおきよ！』 “Chikara wo awasete o-shioki yo!”] [str. 50–51]. Przepiękny obrazek przedstawiający potrójny łączony atak Czarodziejek z Księżyca, Merkurego i Marsa o nazwie: Strumień Gwiezdnego Pyłu.
• „Kim jest Królestwo Ciemności, wróg Wojowniczek w mundurkach?” [jap. 『セーラー戦士のてき　ダークキングダムとは？』 “Sērā Senshi no teki Dāku Kingudamu to wa?”] [str. 52–55]. Królestwo Ciemności również nie pozostało pominięte. Na początku można przeczytać o Królowej Beryl, ogólnie o podwładnych jej Czterech Generałach oraz demonach. Dalsze dwie strony w całości przeznaczone są dla informacji na temat każdego z Czterech Generałów: opis ich strojów, obrane przez każdego z nich taktyki działania, o cywilnej tożsamości Nephrite, Masato Sanjōinie, oraz o miłości między Kunzite i Zoisite.
• „Wielki atlas demonów Królestwa Ciemności” [jap. 『ダークキングダム妖魔大図鑑』 “Dāku Kingudamu Yōma daizukan”] [str. 56–63]. Stąd można się dowiedzieć o najważniejszych cechach charakterystycznych poszczególnego demona. Do tekstów o każdym demonie dołączono obrazek z jego podobizną od stóp do głów. Potwory także zostały tutaj podzielone na trzy duże grupy: demony podwładne Jadeite, demony podwładne Nephrite oraz demony podwładne Zoisite, a także Siedem Wielkich Demonów zapieczętowanych w Tęczowych Kryształach. Nie wspomina się o demonach podwładnych Kunzite, ponieważ nie pojawiają się one w pierwszej połowie serii pierwszej.
• „Rodzina i przyjaciele Usagi” [jap. 『うさぎちゃんの家族とお友だち』 “Usagi-chan no kazoku to o-tomodachi”] [str. 64–65]. Przegląd bohaterów drugoplanowych, w tym przypadku rodziny Usagi, jej przyjaciół czy znajomych: Ikuko, Kenji, Shingo, Naru, Gurio, pani Haruna, Yumiko i Kuri, Motoki. Załapały się tutaj postaci od czasu do czasu ukazujące się w odcinkach, natomiast postaci epizodyczne zostały pominięte.
• „Daj z siebie wszystko, Czarodziejko z Księżyca!” [jap. 『がんばれ！セーラームーン』 “Ganbare! Sērā Mūn”] [str. 66]. Ostatnia strona będąca swego rodzaju przesłaniem dla Usagi, aby się bardziej przyłożyła do walki z wciąż rosnącym w sile Królestwem Ciemności. Zawiera kilka obrazków przedstawiających Czarodziejkę z Księżyca w poważnych i śmiesznych pozach, a także komentarz rozpłakanej Luny martwiącej się o swą podopieczną. Na samym dole strony zaś umieszczona jest metryka wydawnicza.
• Tył okładki [str. 67–68]. Dubluje tylną stronę obwoluty.

Recent Posts / View All Posts

Afrodyta [gr. Ἀφροδίτη Aphrodítē] była boginią miłości zmysłowej, piękności i powabu. Starożytni jej imię wywodzili od wyrazu ἀφρός aphrós, oznaczającego pianę morską. Wedle Hezjoda Afrodyta zrodziła się z piany morskiej, utworzonej przez narządy płciowe Uranosa po ich wrzuceniu do morza przez jego syna Kronosa, u brzegów Cypru, który stał się główną siedzibą kultu bogini. Stąd też pochodzą przydomki Afrodyty: Afrogeneja [gr. Ἀφρογένεια Aphrogéneia], urodzona z piany morskiej, Anadyomene [gr. Ἀναδυομένη Anadyoménē], wynurzona z fal, Kyprogeneja [gr. Κυπρογένεια Kyprogéneia], zrodzona na Cyprze. Władzy Afrodyty Uranii [gr. Οὐρανία Uranía], Niebiańskiej, podlegali wszyscy bogowie na niebie, władzy Afrodyty Pandemii [gr. Πανδημία Pandēmía], Wszechludowej, ludzie, których obdarzała powabem, wdziękiem i szczęściem w miłości.

W „Iliadzie” Afrodytę uważano za córkę Zeusa [gr. Ζεύς Zeús; łac. Juppiter] i Diony [gr. Διώνη Diṓnē; łac. Dione]. Po jej urodzeniu Zeus w obawie, że bogowie będą walczyć o rękę Afrodyty, wydał ją za mąż za boga kowalstwa Hefajstosa [gr. Ἥφαιστος Hḗphaistos; łac. Vulcanus]. Nie mógł uwierzyć w swoje szczęście i wykorzystał wszystkie swoje umiejętności do stworzenia najpiękniejszych klejnotów dla niej. Wykonał dla niej magiczny pas z drobno kutego złota. Nie było to jednak mądre z jego strony, bowiem gdy zakładała go na siebie, nikt nie mógł się jej oprzeć, a ona i tak już była zbyt powabna. Kochała wesołość i przepych i wcale nie był zachwycona z bycia żoną ciężko pracującego Hefajstosa, wiecznie ubabranego sadzą. W konkursie piękności między Herą [gr. Ἥρα Hḗra; łac. Juno], Ateną [gr. Ἀθηνᾶ Athēnâ; łac. Minerva] i Afrodytą, ta ostatnia obiecała Parysowi [gr. Πάρις Páris; łac. Paris] Helenę [gr. Ἑλένη Helénē; łac. Helena], żonę Menelaosa [gr. Μενέλαος Menélaos; łac. Menelaus] ze Sparty, za tytuł najpiękniejszej, czym przyczyniła się do rozpętania wojny trojańskiej. W wojnie starała się sprzyjać Trojanom.

Do orszaku Afrodyty należały hory [gr. Ὧραι Hṓrai; łac. Horae], charyty [gr. Χάριτες Khárites; łac. Gratiae], Himeros [gr. Ἵμερος Hímeros; łac. Himerus], Pejto [gr. Πειθώ Peithṓ; łac. Suada] („namowa”), Potos [gr. Πόθος Póthos; łac. Pothus] („pożądanie”), Anteros [gr. Ἀντέρως Antérōs; łac. Anterus] („miłość odwzajemniona”). Afrodyta kochała i był kochana przez wielu bogów i śmiertelników. Wśród jej śmiertelnych kochanków najbardziej znany był chyba Adonis [gr. Ἄδωνις Ádōnis; łac. Adonis]. Najulubieńszym spośród boskich kochanków zaś był szybkonogi Ares [gr. Ἄρης Árēs; łac. Mars], od którego Afrodyta otrzymała przydomek Areja [gr. Ἀρήια Arḗia], Wojownicza. Eros [gr. Ἔρως Érōs; łac. Amor, Cupido], uważany był za syna Afrodyty i Hefajstosa, w późniejszych czasach za syna Afrodyty i Aresa. Znane są także romanse Afrodyty z Hermesem [gr. Ἑρμῆς Hermē̂s; łac. Mercurius], z którym poczęła androgyniczne bóstwo Hermafrodytę [gr. Ἑρμαφρόδιτος Hermaphróditos; łac. Hermaphroditus].

W Grecji kult Afrodyty pozostawał w ścisłym związku z morzem, stąd przydomki Talassja [gr. Θαλάσσια Thalássia] i Pontia [gr. Ποντία Pontía], czyli „Morska”; czczono ją w wielu miastach portowych, gdzie mieszkańcy wznosili jej świątynie, stąd epitet Limnesia [gr. Λιμνησία Limnēsía], opiekunka portów. Żeglarze modlili się do niej o szczęśliwą podróż, stąd epitet Euploja [gr. Εὔπλοια Eúploia], Zsyłająca dobrą żeglugę. Siedziby kultu bogini znajdowały się m. in. w miastach Pafos i Idalii na Cyprze, na Knidos i Kyterze, w Koryncie, na górze Eryks na Sycylii, stąd odpowiednie przydomki: Kypris [gr. Κύπρις Kýpris], Kytereja [gr. Κυθήρεια Kythḗreia], Pafia [gr. Παφία Paphía], Idalia [gr. Ιδάλια Idália] itd. Afrodycie poświęcone były święta Afrodyzje [gr. Ἀφροδίσια Aphrodísia], najbardziej uroczyście obchodzone w Pafos.

Szczególną czcią otaczały boginię kobiety, które widziały w niej m.in. opiekunkę małżeństw. Jej kapłanki nie były prostytutkami, lecz kobietami, przedstawiającymi boginię, toteż stosunki płciowe z nimi uznawano po prostu za jeden ze sposobów oddawania czci bogini. Od czasów Solona hetery [gr. ἑταῖραι hetaîrai], starogreckie kurtyzany, widziały w Afrodycie swoją patronkę. Afrodyta była pierwotnie staroazjatycką boginią, podobną do egipskiej Izydy, babilońskiej Isztar i syropalestyńskiej Astarte, boginią płodności natury i sprawczynią życia na ziemi. Jej kult na Grecję przywędrował z Syrii. Związek z Afrodyty z Adonisem wyraźnie także wskazuje na Syrię. Ale z wyjątkiem Koryntu, gdzie kult Afrodyty miał charakter wybitnie azjatycki, czczenie tej bogini i wszystkie idee dotyczące jej natury i charakteru są tak całkowicie greckie, że jego wprowadzenie w Grecji musi być przypisane do bardzo wczesnych okresów.

W „Przemianach” opisana jest jedna historia związana z boginią Wenus. Pomimo tego, iż pomagała osobom zakochanym, Wenus była zarazem samolubna i próżna. Gdy ludzie, zachwyceni urodą Psyche [gr. Ψυχή Psykhḗ; łac. Psyche], śmiertelnej kobiety, zaczęli czcić ją miast Wenus, Wenus wysłała Kupidyna, aby sprawił, że Psyche zakocha się w potworze. Intryga się jednak nie udała, gdyż Kupidyn zakochał się w Psyche. Po wielu perypetiach się udało im się pobrać, a Psyche została uczyniona nieśmiertelną.

Atrybutem Afrodyty Uranii był żółw, Afrodyty Afrogenei — delfin i koncha; jako bogini miłości były jej poświęcone — gołąb, wróbel, baran, kozioł, zając, jako bogini płodności — mirt, róża, lipa, mak i jabłko granatu.

W Rzymie od II wieku p.n.e. utożsamiano Afrodytę z Wenus [łac. Venus]. Wcześniej Wenus czczono w Italii jako boginię wiosny, roślinności i ogrodów warzywnych. Głównymi jej atrybutami były owoce i kwiaty. Natomiast zwierzętami, które jej towarzyszyły, były gołębie. Najstarsza świątynia Wenus znajdowała się na Kapitolu.

Afrodyta należała do najczęściej przedstawianych postaci bogów w sztukach plastycznych starożytności. Najsławniejszy z posągów bogini, posąg Afrodyty Knidyjskiej dłuta Praksytelesa, znany jest jedynie z wielu kopii zdobiących wszystkie niemal zbiory muzealne na całym świecie. Malowidło Apellesa, Afrodyta Anadyomene, za które August zapłacił mieszkańcom wyspy Kos 100 talentów, służyło za pierwowzór wielu posągów bogini. Wenus w sztuce najczęściej ukazywano jako nagą lub do połowy obnażoną kobietę, ale także jako piękna i młoda jadąca rydwanem zaprzężonym w gołębie. Afrodycie poświęcony był piątek [gr. ἡμέρα Ἀφροδίτης hēméra Aphrodítēs; łac. dies Veneris].

Związek z „Czarodziejką z Księżyca”. O ile w przypadku Czarodziejek z Merkurego i Marsa powiązania tych postaci z, odpowiednio, Hermesem i Aresem są li tylko pośrednie, o tyle w przypadku Minako vel Czarodziejki z Wenus związek jej z Afrodytą jest bardziej niż jasny: • Nazwisko Minako brzmi 愛野 Aino, którego pierwszy znak 愛 AI oznacza „miłość”. • Imię 美奈子 Minako może być również odczytywane jako Binasu, co jest japońskim fonetycznym zapisem z pomocą znaków chińskich angielskiego wyrazu Venus. • Zawieszony na spódniczce Czarodziejki z Wenus Łańcuchowy Pas Miłości [jap. ラブのチェーンベルト Rabu no Chēn Beruto] może odnosić się do złotego pasa Afrodyty, który został podarowany jej przez Hefajstosa. • Większość czarów Czarodziejki z Wenus wiąże się z domeną Afrodyty: Łańcuch Miłości Wenus [jap. ヴィーナス・ラブ・ミー・チェーン Vīnasu Rabu-Mī Chēn], Drganie Toczącego się Serca [jap. ローリング・ハート・バイブレーション Rōringu Hāto Baiburēshon], Wstrząs Miłości i Piękna Wenus [jap. ヴィーナス・ラヴ・アンド・ビューティ・ショック Vīnasu Rabu ando Byūti Shokku]. Ponadto w mandze Czarodziejka z Wenus przy wykonaniu ataku Wstrząs Miłości i Piękna Wenus wypowiada dodatkowo następującą inkantację: Przyjmij Bicz Miłości niezwyciężonej Bogini Wenus! [jap. 無敵の金星の女神の愛のムチ！うけてみよ！ Muteki no Kinsei no megami no Ai no Muchi! Ukete miyo!]. Dotyczy to także dwu czarów Minako jako Czarodziejki V: Potęgo Wenus! Deszcz Miłości Półksiężyca [jap. ヴィーナス・パワー！愛のクレッセント・シャワー Vīnasu Pawā! Ai no Kuressento Shawā] i Megatonowy Deszcz Wenusjańskiej Miłości [jap. ヴィーナス・愛のメガトン・シャワー Vīnasu Ai no Megaton Shawā]. • Atrybutem Czarodziejki z Wenus jest Bicz Miłości Wenus [jap. ヴィーナス・愛のムチ Vīnasu Ai no Muchi], którego ogniwami są róże — kwiaty poświęcone bogini Afrodycie. Ponadto ten przedmiot, jak i wyżej wymieniony, zawierają w nazwie wyraz „miłość”. • Oba tytuły noszone przez Czarodziejkę z Wenus, Wojowniczka Miłości [jap. 愛の戦士 Ai no Senshi] oraz Wojowniczka Miłości i Piękna [jap. 愛と美貌の戦士 Ai to Bibō no Senshi], nawiązują do domeny starogreckiej bogini. • Tak jak Afrodyta Minako nie stroni od romansów, co w szczególności udowodniła w odcinku 141 anime, kiedy poszła na randkę jednocześnie z dwoma chłopakami. Tytułem jednej z tematycznych piosenek, śpiewanych w anime przez Czarodziejkę z Wenus, jest 『愛の女神のＨｏｗ　ｔｏ　ｌｏｖｅ』 «Ai no Megami no How to love», gdzie 愛の女神 ai no megami oznacza „bogini miłości”. Związek z Afrodytą ma również symbol planety Wenus (♀), będący stylizowanym przedstawieniem podręcznego lusterka bogini.

Etykieta

• 1
• 2

A

AA