Przedstawienia musicaloweミュージカル公演

Usagi przygotowuje się do randki z Mamoru następnego dnia przed pójściem spać. Jednakże, gdy zasypia, ma straszny koszmar, w którym to Tuxedo, Mała Czarodziejka z Księżyca i Czarodziejka z Plutona oznajmiają przybycie nowego wroga. Pojawiają się również koszmary senne — kobieta o imieniu Reimi [冷美 Reimi] (w rzeczywistości Lamia Śmierci [デス・ラミアー Death Lamia]) oraz jej podwładne Koszmary Śmierci [デス・ナイトメア Death Nightmares], przedstawiając się tudzież oznajmiając, że jeśli Usagi przemieni się w Wojowniczkę, nastąpi nieszczęście. Kolejno, jako koszmary, pojawiają się Czarodziejki z Marsa, Wenus i Jowisza, które, żegnając się z Księżniczką, mówią jej, że już nastał czas, by powróciły na swoje rodzime planety. Pojawia się także Ami dźwigająca bagaż. Oznajmia Usagi o swym wyjeździe, dodając, że kiedyś ten dzień musiał nastąpić. Dalej widzimy Czarodziejkę z Saturna, opowiadającą o nadejściu pewnej „fantomowej planety”. Haruka i Michiru pojawiają się również, ubrane w ciemne szaty tudzież ostrzegają o przybyciu Nieumarłych [不死（アンデッド） Undead], którymi to same się stały. Michiru następnie zostaje ugryziona w szyję przez tajemniczą postać (którą, jak się potem dowiemy, jest Mroczny Kain [ダーク・カイン Dark Cain]). W piosence 『Ａｎ　Ｅｖｉｌ　Ｄｒｅａｍ』 «An Evil Dream» Usagi śpiewa o swoim koszmarze, a wokół niej wiją się nocne zjawy.

I, gdy już zdawało się, że Usagi wreszcie może spokojnie spać wolna od koszmaru, dzwoni budzik. Słyszymy głosy Minako, Makoto i Rei, które każą jej się obudzić, bowiem ta zaspała (『Ｗａｋｅ　Ｕｐ　うさぎ！』 «Wake Up! Usagi!»). Na swoją obronę twierdzi, że miała ważny powód, a mianowicie straszny sen, który nie pozwolił jej się wyspać i spowodował, że zaspała. Przyjaciółki traktują to tylko jako marną wymówkę i besztają dziewczynę, do którego to besztania dołączają się także Ami, Haruka, Michiru i Setsuna. Pojawia się również Mamoru, który nie jest tym faktem również zachwycony — mieli przecież iść na randkę. Niespodziewanie na scenę wkracza Chibi-Usa (『またまたちびうさです』 «Mata-mata Chibi-Usa desu») i wręcza list od mamy, w którym Nowa Królowa Serenity pisze o tym, że również i ona miała straszny sen, tudzież nakazuje dziewczynom być ostrożnymi. Sama Chibi-Usa natomiast przez nią została wysłana do XX wieku, by strzec Usagi, lecz, jak się wkrótce okazuje, to ona, nie jej matka, napisała ten list. Upiera się jednak, iż jej mama miała zły sen, a Usagi potwierdza, że i ona też miała. Niezrażona ostrzeżeniem, Usagi postanawia, że wszyscy powinni o tym zapomnieć i pójść do parku spędzić miło czas, a ona sama, przede wszystkim, będzie mogła udać się na wymarzoną randkę z Mamoru. Koleżanki są jednak bardziej ostrożne, jednak ruszają razem z Usagi do parku.

Hotaru chce wejść do laboratorium ojca, lecz zostaje powstrzymana przez jego asystentkę, Lamię Śmierci. Dziewczynka oznajmia, że udaje się do parku razem z koleżankami.

Lamia Śmierci i Koszmary Śmierci śpiewają piosenkę 『夢魔の踊り』 «Muma no odori», w której wyznają, jak to jest być demonicznymi istotami i jak ludzie nie są w stanie uciec od koszmarów. Pojawia się profesor Tomoe [トモエ教授 Professor Tomoe] i oznajmia, że udało mu się wyhodować jaja Homunkulusów [ホムンクルス Homunculi]. Wyjaśnia, że każdy człowiek polega na swojej duszy, a ta, z kolei, jako czyste serce jest pokarmem dla jego stworów — umieszczenie nieczystego serca w jaju Homunkulusa stworzy bowiem niedoskonałe istoty jak Mannetjes Śmierci [デス・マネッチャーズ Death Mannetjes], których czwórka także jest obecna w pomieszczeniu. Wysyła zatem swoich podwładnych, by zaatakowali przyjaciół Hotaru i zdobyli czyste serca.

Nagle pomieszczenie wypełnia obecność Wulkana Śmierci [デス・バルカン Death Vulcan]. Wyjaśnia, iż każda planeta posiada swoje własne serce, które zwie się Gwiezdnym Ziarnem, a idealne dla nich byłoby to od Chibi-Usy — dzierży ona bowiem Srebrny Kryształ, przez co jest doskonałą dla nich zdobyczą. Gdy Wulkan znika, profesor woła Hotaru, jednak Lamia wyjaśnia, że ta już dawno poszła. Tomoe z podnieceniem przypomina sobie o pewnym „atucie”, który znajduje się w tymże samym parku. Jednak Lamia Śmierci i jej Koszmary Śmierci mają chrapkę na krew, którą im przyobiecał Tomoe. Tomoe zapewnia ich, że wszystko pójdzie zgodnie z planem.

Gdy profesor i jego asystentka schodzą ze sceny, Mannetjes Śmierci, Pa Śmierci [デス・パー Death Pa], Pi Śmierci [デス・ピー Death Pi], Pu Śmierci [デス・プー Death Pu] i Pe Śmierci [デス・ペー Death Pe], narzekają, na to jak wszyscy mają ich za nieudaczników. Decydują się na swoją piosenkę tematyczną tudzież postanawiają, że to oni zdobędą czyste serce Chibi-Usy i tym dowiodą, że są czegoś jeszcze warci.

W parku na jezioro wjeżdża gondola, w której siedzą Usagi i Mamoru. Para śpiewa utwór 『ゴンドラの恋人達』 «Gondola no koibito-tachi», podczas którego wyznają sobie miłość. Chłopak zapewnia dziewczynę, że zawsze pozostaną razem. Gdy ta próbuje go pocałować, na scenie nagle pojawia się kolejna łódź z Chibi-Usą i Hotaru tudzież trzy kaczki i łabędzie. Usagi rozgniewana krzyczy na dziewczęta za zrujnowanie romantycznej atmosfery.

Ptactwo wodne, a także mała łódka podążają za Chibi-Usą i Hotaru. Wtem, łódź się podnosi i ona oraz ptactwo spadają na dziewczyny. Napastnikiem okazują się Mannetjes Śmierci. W celu porwania Chibi-Usy zamrażają jezioro, by można było po nim chodzić. Usagi i Mamoru wyskakują z łodzi, lecz Usagi, z wrodzoną niezdarnością, traci równowagę na lodzie i spada.

Mannetjes Śmierci chwytają Chibi-Usę, lecz zostają powstrzymani przez różę Tuxedo, który przejmuje dziewczynkę. Chłopak z łatwością pokonuje wroga i zmuszony jest on wycofać się z pola bitwy. Na scenę wbiegają Mako, Minako i Ami. Gdy pytają zatroskane, gdzie podziała się Usagi, ta wyczołguje się z spod łódki i przyznaje, że nie przemieniła się przez swój koszmar senny. W tle słychać odgłosy rychło nadchodzącej burzy i wszyscy postanawiają poszukać schronienia. Jednak te które były na zamarzniętym jeziorze, wpadają do niego.

Gdy Mannetjes Śmierci wracają do laboratorium, nie zastają tam nikogo. Ubolewają nad swoją sromotną porażką i próbują pocieszy się, wykonując swój taniec.

Wchodzi profesor Tomoe wyraźnie zniesmaczony ich tańcem i wrzeszczy na nich. Wyznaje jednak, że jest ich ojcem i z tego tytułu ponosi pełną odpowiedzialność za nich. Czwórka potworów błaga go o to, by ten oddał im Gwiezdne Ziarno Chib-Usy, jeżeli uda im się je zdobyć — w ten sposób będą mogli stać się doskonałymi istotami ludzkimi. Ten przystaje na ich prośbę, zastrzega jednak, że w przypadku niepowodzenia wrócą do Kolb Samaela [サマエル・フラスク Samael Flasks]. Gdy kończy z nimi rozmawiać, udaje się w odwiedziny do swojego starego przyjaciela — Wampirzego Hrabi Dracula [吸血鬼（ヴァンパイア）ドラクル伯爵 Vampire Count Dracul].

W mroku z trumny wyłania się Hrabia Dracul, wyczuwszy obecność profesora Tomoe. Dracul wydaje się żywić pewną urazę wobec Tomoe, lecz ten, na to nie zważając, prosi o go przysługę. Hrabia w odpowiedzi oferuje wykonanie dla niego sztuczki magicznej. Jednak nie to interesuje profesora. Pyta przyjaciela, co by zrobił, gdyby mógł uciec od swojego przeznaczenia jako istoty Nieumarłej. Dracul pozostaje niewzruszony i twierdzi, że go to nie obchodzi w jakimkolwiek stopniu. Tomoe nie chce mu uwierzyć i, gdy słychać otwierające się drzwi, oznajmia, że wkrótce pozna swoje cele. Podarowuje hrabi swoje dwie sługi, po czym odchodzi.

W tym samym czasie dziewczęta razem z Mamoru, szukając schronienia przed burzą, wbiegają do ogromnej posiadłości. Tam znajdują scenę i piękną białą suknię na stojaku. Każdy się dziwuje, dlaczego nigdy nie słyszał o tym miejscu. Rei wyczuwa coś niedobrego, lecz się rozprasza, gdy wyłania się Dracul wraz z Chibi-Usą, która uprzednio poszła zwiedzać posiadłość. Przedstawia się jako Magik Dracula i oferuje wszystkim małe przedstawienie, by umilić czas do zakończenia burzy.

Pierwszą magiczną sztuczką jest lewitacja, którą wykonuje na Chibi-Usie. Następnie umieszcza Hotaru w pudle i przebija je ostrzami, po czym je wyciąga i uwalnia dziewczynkę, która okazuje się być nieposzkodowana. Wszyscy są niezwykle zachwyceni tym pokazem. Gdy hrabia kończy przedstawienie, odchodzi. Na scenę zaś wkraczają Lamia Śmierci i Koszmary Śmierci, wykonując piosenkę 『首筋を差し出せ』 «Kubisuji wo sashidase». Na początku dziewczyny myślą, że jest to ciąg dalszy przedstawienia, jednak wkrótce staje się jasne, iż rzekomi wykonawcy grożą im. Ujawniwszy się jako koszmary ze snu Usagi, ta próbuje się przemienić, jednakże Lamia Śmierci przypomina jej o nadchodzącym nieszczęściu i dziewczyna się waha. Koszmary Śmierci zaczynają wchłaniać energię zgromadzonych, a sama Lamia porywa Chibi-Usę.

Na scenie pojawiają się Czarodziejki z Urana i Neptuna i stają do walki z wrogiem, wykonując utwór 『超美！ウラヌスとネプチューン』 «Chōbi! Uranus to Neptune». Dołącza do nich Czarodziejka z Plutona, która oswobadza Chibi-Usę. Koszmary Śmierci zostają wzmocnione przez jakieś głodne potwory (Mannetjes Śmierci w przebraniu), a gdy Uran próbuje ich zaatakować, jej atak odpiera przemieniony profesor Tomoe, który już jako Nieumarły Berserk [アンデッド・ベルセルク Undead Berserk] dzierży w dłoni gigantyczny miecz zwany Mieczem Samaela [セマエルの剣 Samael Sword].

Innerki mają okazję dokonać przemiany (『ソーラーミラクルメイクアップ』 «Solar Miracle Make-up») i dołączają do walki. W całym jednak zamieszaniu, Drakul gryzie Mamoru. Usagi wreszcie przemienia się w Czarodziejkę z Księżyca i próbuje uzdrowić Tomoe przy pomocy Uzdrawiającej Księżycowej Eskalacji. Atak jest jednak nieskuteczny. Przyznaje, że przemieniła się tylko w zwykłą formę, gdyż dalsza przemiana w Super Czarodziejkę mogłaby wywołać owo nieszczęście, o którym Lamia Śmierci wspominała we śnie. Jako przykład nieszczęścia Lamia Śmierci ukazuje chwytającego się za szyję Mamoru. Wrogowie następnie odchodzą.

Widzimy Lamię Śmierci jedną, po czym przychodzi do niej Dracul. Próbuje ona przekonać hrabię, by ten sprzymierzył się z nimi w walce i pomógł zdobyć Gwiezdne Ziarna Wojowniczek. Jeśli bowiem osiągną swój cel, uda im się zniszczyć rodzaj ludzki i stworzyć w ich miejsce świat składający się wyłącznie z Homunkulusów. Dracul jako władca wampirów dzierży moc wskrzeszania umarłych. Nie jest on jednak w najmniejszym stopniu zainteresowany planem Lamii, gniewnie oznajmiając, iż będzie istniał póty, póki będą ludzie, lecz oni nie istnieją dla wampirów. Lamia, choć zniesmaczona tą wypowiedzią, odchodzi licząc, że ten jeszcze zmieni zdanie. Hrabia przypomina sobie o swojej żonie, le Fay [ル・フェイ le Fay]. Przyzywa jedną ze sług otrzymanych w podarunku od Tomoe i, ugryzłszy ją w szyję, wypija jej krew. Zastanawia się, czy w porządku jest pić krew nawet sztucznych ludzi i czy on naprawdę winien zadowolić się tylko obietnicą krwi.

Ami w piosence 『Ｄｒｅａｍ　夢は大きく』 «Dream: Yume wa ōkiku» zastanawia się, co ma dalej ze sobą począć. Z jednej strony chce pozostać tu w Japonii z dziewczynami, z drugiej zaś chce ruszyć w świat i zdobyć odpowiednie wykształcenie medyczne. Do zatroskanej koleżanki dołączają Rei i Mako, a chwilę później i Minako. Pozostałe dziewczyny również mają swoje marzenia o przyszłości i nie chcą być uwiązane tu w Japonii. I tak, Minako została wybrana do drużyny narodowej w siatkówce; Rei chce wyjechać do Tybetu trenować, ale nie zapomina też o muzyce; Mako z kolei chce podróżować po świecie i odkrywać nowe smaki — szczególnie upodobała sobie Chiny. Ami ostatecznie decyduje się udać się do Niemiec studiować medycynę i wyjeżdżać ma już dnia następnego. Koleżanki za zszokowane takim nagłym obrotem sprawy, ale podtrzymują ją w tej decyzji tudzież pytają również, czy powiedziała już Usagi o tym. Ami jest zatroskana z tego powodu, że jeszcze Usagi nic nie wie o tej decyzji. Na scenie pojawiają się Chibi-Usa i Usagi. Dziewczyny pytają o Mamoru i stan jej samopoczucia. Twierdzi, że Mamoru ma lekką niedokrwistość, lecz wkrótce powinien wrócić do zdrowia. Mimo to przejmuje się całym zajściem z wrogiem i czuje się winna. Po czym Rei robi złośliwą uwagę na temat tego, że Usagi nie mogła się przemienić i wyjawia skrywany sekret Ami. Usa wpada w płacz, obwiniając siebie i o to. Dziewczyny próbują przekonać ją, że jej przemiana i odjazd Ami nie mają ze sobą nic wspólnego.

Gdy trwa sprzeczka pomiędzy przyjaciółkami na scenie pojawiają się Mannetjes Śmierci przebrane za Michiru, Harukę, Setsunę oraz Hotaru. Są święcie przekonani o tym, że doskonale skopiowali Outerki, lecz nikogo nie przekonuje, zwłaszcza że na scenę właśnie wchodzą prawdziwe dziewczyny. Mannetjes Śmierci zostają pokonane i po raz kolejny zmuszone są uciekać. Ami przeprasza Usagi o to, że nie powiedziała jej o wyjeździe, lecz dochodzi do kolejnej kłótni pomiędzy przyjaciółkami, gdy wydaje się, że Usagi jako jedyna nie była wtajemniczona w plan Ami. Obraża się przez to na wszystkich i ucieka krzycząc, że nienawidzi Ami i żeby żadna z nich nie próbowała jej szukać. Outerki mimo wszystko postanawiają ruszyć za nią z obawy powrotu wroga. Ami, rozżalona, oznajmia, że wylatuje do Niemiec już dziś i nie chce więcej widzieć Usagi, po czym odchodzi. Chibi-Usa podążą za nią. Pozostałe na scenie Rei, Mako i Minako natomiast ze smutkiem stwierdzają, że w obliczu nowego wroga ich plany na przyszłość legły w gruzach i ktoś musi chronić przyszłą królową. Nagle nastaje ciemność, z której wydobywa się głos Lamii i jej Koszmarów, a energia Wojowniczek zostaje zabrana. Zahipnotyzowane dziewczęta podążają za wrogiem ku ciemności.

Pomiędzy wrogiem toczy się rozmowa o hrabi Draculu. Lamia wyjawia jego sekret — ma on córkę, która jest wpół człowiekiem, wpół wampirem o imieniu Krwawa Wampirzyca Dracul [ブラッディ・ドラクル・ヴァンピール Bloody Dracul Vampir], którą pozostawił w swym zamku w Transylwanii, gdyż jej ciało nie przyjmuje ludzkiej krwi. Tomoe, ukontentowany, że znalazł słaby punkt „przyjaciela”, już zaciera ręce, gdy pojawia się Mała Charodziejka z Księżyca i próbuje walczyć z wrogiem, jednak, jak zawsze, jej atak jest całkowicie bezskuteczny. Szybko zostaje schwytana. Następnie pojawia się Hotaru, która jest zszokowana tym, co się naprawdę dzieje w laboratorium. Dowiaduje się też, że obecny tu profesor nie jest jej ojcem. Gdy próbują uciekać, na scenę wkraczają zahipnotyzowane i przemienione w wampiry Rei, Mako i Minako i nie pozwalają im uciec. Tomoe chce przekonać Hotaru o słuszności sprawy, za którą walczy, lecz w tej chwili powraca obecność Wulkana Śmierci, który mówi mu, że Hotaru to tak naprawdę Czarodziejka z Saturna i jeśli się przebudzi, zniszczy wszystko, na co tak ciężko pracowali. Hotaru zostaje pojmana.

Tymczasem na lotnisku słyszymy zapowiedź lotu do Niemiec. Na scenie pojawia się Usagi, która dalej nie może przeboleć, że najbliższa jej osoba ją opuszcza. Jednak pomimo smutku gratuluje jej w myślach i życzy powodzenia. Ami z kolei w drodze na samolot żałuje, że dziewczyny rozstały się w gniewie i że, choć chciałaby jeszcze raz zobaczyć Usagi, to by było o wiele boleśniej się z nią pożegnać (『旅発ち』 «Tabi-dachi»). Nagle zostaje pojmana przez Koszmary i Lamię, która wbija swe kły w szyję Ami. Woła o pomoc Usagi przez komunikator zanim traci przytomność. Jednak Haruka i Michiru zatrzymują dziewczynę, zanim ta dociera do Ami.

Profesor i jego poplecznicy w piosence 『ホムンクルス誕生前夜』 «Homunculus tanjō zen’ya» radują się z perspektywy stworzenia doskonałego sztucznego życia i ich przyszłego zwycięstwa. Pojawia się również Wulkan Śmierci i zachęca ich do wykończenia Wojowniczek. Lamia pyta, czy może już włożyć Gwiezdne Ziarno Chibi-Usy do Kolb Samaela, jednak Tomoe pragnie najpierw zająć się pozostałymi Wojowniczkami. Pojawia się Dracul, a profesor wyjawia, że jeśli użyje Gwiezdnych Ziaren Wojowniczek jako bazy dla Homunkulusów, powinno to dać dobre rezultaty. Dracul zadowolony z takiego obrotu sprawy, wyjaśniając, że dzięki temu krew ludzka wreszcie się oczyści. Tomoe i Lamia witają nowego członka drużyny. Sam hrabia snuje plany w związku ze swoją żoną, która została uwięziona w czyśćcu. Zastanawia się także, czy ten sposób będzie skuteczny dla jego córki.

Chibi-Usa modli się do swojej matki, prosząc o wsparcie. Przeprasza też Usagi za to, że ona sama nie jest w stanie nic zrobić bez Usagi i że myślała, że sama będzie mogła załatwić sprawę. Prosi, by ta ją uratowała. Pojawia się Hotaru z jedzeniem. Jest zmartwiona tym, czego się dzisiaj dowiedziała o swoim ojcu. Myśli, że gdyby potrafiła się przemienić, mogłaby sprawić, by ten dom zniknął, nawet jeśli ona nie do końca pojmuje misję Czarodziejki z Saturna. Przylatuje nietoperz, który zrzuca na ziemię klucz do drzwi, dzięki któremu dziewczynki mogłyby uciec z niewoli. Chibi-Usa sądzi, że jej błagania dotarły do jej matki i zostały wysłuchane.

Usagi rozprawia jak to jest strasznie, gdy się jest samemu. Umacnia się w determinacji walczyć z wrogiem w celu chronienia wszystkich — o której to misji zapomniała. Na scenę wchodzi Mamoru z parasolem. Usagi także martwi się, że i jej ukochany może któregoś dnia ją opuścić, jednak ten odpowiada, że nawet jeśli tak się stanie, to jego miłość zawsze będzie z ukochaną. Nagle pojawiają się Rei, Mako i Minako w wampirze postaci, a następnie sama Lamia. Na szczęście na ratunek przybywają Czarodziejki z Urana i Neptuna. Uran przygotowuje się do natarcia, jednak Usagi ją powstrzymuje, błagając, by ta nie wyrządziła krzywdy jej przyjaciółkom.

Gdy dziewczyna chce oddać Lamii Srebrny Kryształ, do walki wkracza Tuxedo. Wkrótce pojawiają się jeszcze cztery Tuxedo, którymi są przebrani w kostiumy Mannetjes. Cała piątka wykonuje 『タキシードミッション』 «Tuxedo mission». Usagi jest początkowo zaskoczona, jednakże udaje się jej rozpoznać trzech sobowtórów Tuxedo i wybrać musi między dwoma. Przypomina sobie, iż jej ukochany ma bandaż na szyi. W tej chwili Tuxedo zostaje zaatakowany przez Pu Śmierci, który, uświadomiwszy, że w krótce zostanie zdemaskowany, dźga Tuxedo w brzuch. Pozostałe Mannetjes są przerażone tym czynem, lecz ten stwierdza, że musiał to uczynić. Gdy już przebierańcy uciekli, Mamoru próbuje przekonać ukochaną, że nie jest to jej wina, i mówi, iż pomimo tego, że go zabraknie, dalej będzie go mogła widywać w zwierciadle miłości. Gdy chce pocałować Usagi, pada na ziemię nieprzytomny. Dziewczyna, niewiele myśląc, postanawia zakończyć swoje życie, lecz zostaje powstrzymana przez Czarodziejki z Neptuna, Urana i Plutona. Pluton przypomina jej, że, cokolwiek by się nie stało, jest ona jedna z nich i, co ważniejsze, jest też księżniczką. Usagi po prostu nie wie jeszcze, jaką mocą dysponuje i że tak naprawdę posiada nieskończoną potęgę zdolną do uratowania świata, lecz musi najpierw ufać miłości innych ludzi i jej własnej odwadze. Neptun dodaje, że jako Wojowniczki walczą o miłość, a Uran, — że pomimo przeciwnościom losu, muszą nie tracić odwagi.

Niespodziewanie Tuxedo wraca do życia odtąd jako wampir, a to za sprawą Dracula, który pojawia się i oznajmia, że śmierć nie ma żadnego znaczenia dla jego wampirów. Usagi i reszta rozpoznają w nim tamtego magika, a on oznajmia im swoją prawdziwą tożsamość. Tuxedo niniejszym stał się kolejnym podwładnym Draculi. Złośliwie pyta, czy Usagi jest teraz zadowolona z tego, że jej ukochany powrócił do życia, po czym obaj znikają w nocy. Gdy Usagi chce ruszyć za ukochanym, zostaje zaatakowana przez Lamię, Koszmary, a także Wojowniczki-wampirzyce. Do pomocy przychodzi Mała Czarodziejka z Księżyca, która wyjawia też, że baza wroga znajduje się w domu Hotaru i że Hotaru czeka na nich wszystkich. Mannetjes powracają na pole bitwy, lecz po raz kolejny cierpią porażkę. Pojawia się Dracul i drwi z popleczników, takoż czyni Nieumarły Berserk.

Gdy już dochodzi do starcia się dwu stron, Usagi przemienia się w Super Czarodziejką z Księżyca — już nie są dla niej straszne żadne nieszczęścia. Pięć Wojowniczek łączy moce Srebrnych Kryształów teraźniejszości i przyszłości z Talizmanami, a Super Czarodziejka z Księżyca razem z Małą Czarodziejką używają ataku Halacja Księżycowej Księżniczki, dzięki czemu oczyszczają Ami, Rei, Mako i Minako. Teraz one są już w stanie się przemienić. W tej chwili jednak Czarodziejka z Neptuna zostaje ugryziona w szyję przez Dracula i odlatuje. Czarodziejka z Księżyca domaga się od hrabi wyzwolenia Tuxedo.

Hrabia w piosence 『ドラクル伯爵の孤独』 «Dracul-hakushaku no kodoku» śpiewa o pustce samotnego życia nieumarłego, zastanawiając się, co uczynił, że zasłużył na taki los. Gdy kończy, rozkazuje Koszmarowi Śmierci, którego wcześniej ugryzł w szyję, by ta dbała o imię jego żony, i nadaje jej jej imię. Następnie Tuxedo pyta, kim on jest, na co Dracul nadaje mu imię Krsnik [クルースニク Krsnik], czyli „pogromca wampirów” — imię, które nadałby swemu synowi, gdyby go miał. Opowiada potem o swojej córce, która pozostała w Transylwanii.

Wojowniczki przeszukują pozornie opuszczone laboratorium Tomoe w poszukiwaniu Hotaru, lecz nie mogą jej nigdzie znaleźć. Merkury robi wykład o Homunkulusach i Paracelsusie — alchemiku, który nimi się zajmował.

Słyszą jakieś walenie i jęki pochodzące z jednej z szafka laboratorium, których źródłem okazuje się związany i zakneblowany mężczyzna ubrany w fartuch laboratoryjny. Zdają sobie sprawę, że jest to ojciec Hotaru. Nie jest jednak świadom tego, co się tu dzieje.

Następnie słychać jakieś głosy z wyższych pięter i pojawia się trzech mężczyzn w ciemnych płaszczach, twierdzących, że są Krwawym Hrabią Draculem. Przebranie to nie robi na nikogo żadnego wrażenia, jako że trójka Mannetjes zwyczajnie podniosła kołnierze z ich strojów Tuxedo. Wkrótce dołącza do nich „ojciec Hotaru”, który okazuje się być kompanem tamtej trójki — Pi Śmierci. Wspólnie imitują Lamię w wersji normalnej jak i operowej. Jednak Usagi jest tak zdenerwowana, że nie może tego dłużej znieść. Gdy chce zaatakować wroga, na scenie pojawia się profesor i Hotaru. Przeprasza on zgromadzonych za nieudane stwory, a chwilę później wkraczają Koszmary. Całą sytuację z daleka obserwuje Czarodziejka z Neptuna, która wyraźnie nie jest sobą. Hotaru domaga się wyjaśnień, gdzie jest jej ojciec, a profesor oznajmia jej, że tak naprawdę to jest on, tyle że to Nieumarły Berserk kontroluje jego ciało.

Lamia i profesor nakazują Wojowniczkom się poddać i oddać swoje Gwiezdne Ziarna dla doskonałych Homunkulusów, twierdząc, że będą mogły wejść w ciała Homunkulusów, a rodzaj ludzki zostanie całkowicie zastąpiony przez owe stworzenia. W szybkim ruchu profesor wyciąga swój miecz i atakuje nim Małą Czarodziejkę z Księżyca. Gdy ta pada na ziemię, Kolby Samaela przez krótką chwilę mienią się różowym światłem. Zanim jednak rozpoczyna się bitwa, pojawia się następnie Dracul i żąda Kolb dla siebie. Tomoe i Lamia są oburzeni jego zachowaniem i przystępują do ataku nań, lecz Czarodziejka z Neptuna i Le Fay stają w obronie hrabi. Udaje im się uciec wraz z Kolbami Samaela.

Umierająca Mała Czarodziejka z Księżyca przeprasza Czarodziejkę z Księżyca, że nie mogła być bardziej pomocna. Ostatnim tchem mówi jej, że ją kocha. Usagi w rozpaczy zamyśla się, że, jeśli Dracul zamieni Chibi-Usę w nieumarłą, przynajmniej ona nie umrze i będzie z Tuxedo, lecz nikt inny nie uważa, że to dobry pomysł. Hotaru oznajmia, że nie może wybaczyć Nieumarłym tej śmierci, i zaczyna budzić się jako Czarodziejka z Saturna, po czym mdleje. Pozostałe Wojowniczki są przerażone faktem powrotu Wojowniczki Zniszczenia. Wizja jej powrotu to wizja zniszczenia świata. W międzyczasie Czarodziejka z Urana rozważa także zabicie swojej towarzyszki, gdy ta stanie po stronie wroga i ich zaatakuje. Gdy nagle gromadzi się energia i ciała Hotaru i Chibiusy znikają. Pozostałe wojowniczki ruszają za nimi.

Na cmentarzu Dracul i jego poplecznicy ustawiają zdobyte Kolby Samaela. Hrabia, ukontentowany, oznajmia, że dzięki temu jego córka nie będzie już potrzebować ludzkiej krwi do przeżycia. „Le Fay” chce wrócić do Transylwanii i być dla Wampirzycy nową matką. Hrabia wyjawia tragiczny los jego zmarłej żony. Nie miała ona nigdy okazji włożyć białej sukni, która teraz spoczywa na jej grobie, gdyż została zamordowana przez swojego ojca Kaina. Następnie zastanawia się, dlaczego ludzie przelewają krew, myśląc, że to z powodu Kaina; robią to dlatego, by przeżyć, tak jak wampiry. Dlatego też, jego zdaniem, przeklętymi nie są wampiry, lecz właśnie ludzie.

Nagle pojawia się Czarodziejka z Saturna, która chce użyć Glewii Śmierci i zniszczyć świat (『Ｔｏ　ａ　Ｂｒａｎｄ－ｎｅｗ　Ｗｏｒｌｄ』 «To a Brand-new World»). Jednakże po chwili Wojowniczka mdleje nadwyrężona z powodu procesu przebudzenia się, a na scenie pojawiają się pozostałe Wojowniczki uzbrojone nie tylko w swoje ataki, lecz także w czosnek, krzyże, lusterko, osikowy kołek i, mój zdecydowany faworyt, który dzierży Super Czarodziejka z Księżyca, czyli mleko. Jest to podobno najskuteczniejsza broń na „złą krew” wroga, gdyż, jak twierdzi Mamoru, wróg boi się mleka. 🙂

Obrażony Dracul przyjmuje wyzwanie i jednym tchem opróżnia całą flaszkę, po czym robi wykład na temat mitów o wampirach, większość których została wymyślona w nieodległych czasach. I tak na przykład w powieści „Carmilla” wampiry mogą chodzić przy świetle słonecznym. Wyjawia, że to jego historia natchnęła Brama Strokera do napisania jego powieści pt. „Dracula”. Pyta także Wojowniczki, czy wiedzą, kim jest osoba zrodzona z wampira i człowieka.

Pojawia się profesor, który szybko zmienia w postać Berserka, a Lamia wyjaśnia, że takowy „dhampir” miałby moc zabijania wampirów. Następnie Berserk wraz ze swoimi sługusami przystępuje do ataku na Wojowniczki i hrabię. Dołączają Czarodziejka z Plutona oraz Czarodziejka z Urana, która staje naprzeciw Neptuna. Pozostałe wojowniczki, prowadzone przez Jowisza, atakują swoimi atakami planet. Gdy Super Czarodziejka ma porazić Berserka, zostaje powstrzymana przez Drakula, który ostrzega ją, by go nie atakowała. Berserk, korzystając z okazji, przejmuje ofensywę wobec Usagi, lecz Dracul przyjmuje cios na siebie. Umierający wampir mówi, że ciemność jest li tylko cieniem światłości i że w odróżnieniu od Berserka oparł się wpływowi Samaela, upadłego anioła. Następnie zwraca się do przejętej całym zajściem „Le Fay”, stwierdzając, iż rzeczywiście wygląda jak jego zmarła żona tudzież powtarza, iż prawdziwie przeklętymi są wojujący ludzie, po czym znika w czerwonej mgle. „Le Fay”, winiąc Usagi za jego śmierć, staje po stronie Berserka.

Czarodziejka z Urana staje naprzeciw Neptuna po raz drugi i dziękuje jej za wszystkie te momenty, które spędziły razem, te przyjemne i te bolesne zarazem. Zanim Uranowi udaje się zadać cios swoim mieczem, Księżyc powstrzymuje ją. Zwraca się też do Nieumarłych, że przecież oni też mają swoje marzenia i cele. Nawiązując do ostatnich słów hrabi, mówi o tym, że Bóg by nie stworzył światła i ciemności, gdyby w nich nie widział potrzeby. Pojawia się Wulkan Śmierci oznajmiając, że to on jest teraz ich bogiem i rozkazuje Berserkowi przystąpić do walki. W odróżnieniu od Berserka Lamia nie jest już jednak tak zdecydowana i waha się. Zauważa, że skoro Dracul nie żyje, klątwa zostaje zniesiona z ludzi. „Le Fay” odchodzi, lecz przed tym zabija jedną z Koszmarów, a Lamia rozkazuje, by nie podążali za nią, bo ma własną misję. Berserk zaś przypomina Lamii o jej własnej misji. Gdy już wszystkie przeszkody znikają, przystępuje do ataku.

Róża zostaje rzucona i pojawia się wyzwolony spod wpływu hrabi Tuxedo (『タキシードロイヤル』 «Tuxedo loyal»). Wyjaśnia, że Miecz Samaela nie jest ani dobry, ani zły. Jak zostanie użyty, zależy tylko od tego, kto go obecnie dzierży w dłoni. Przebudza Neptuna, z której klątwa nieumarłych została także zdjęta. W oddali słychać głos Chibi-Usy, wydobywający się z Kolb Samaela i proszący, by Usagi dodała jej sił. Berserk próbuje powstrzymać Wojowniczki, lecz nie udaje się mu to. Zaczyna się walka między dwoma poglądami — stworzeniem doskonałych ludzi tudzież walczeniem o życie zwykłych ludzi, którzy pragną znaleźć szczęście, jakkolwiek krótkie by było ich życie. Saturn twierdzi, że to właśnie dlatego nie może zniszczyć Ziemi. Berserk jest wyraźnie zdumiony tym, że Wojowniczki nie przejmują się własną śmiertelnością. Używa mocy swego miecza, lecz blokuje ją Saturn, pozwalając teraz Wojowniczkom zadać cios.

Berserk powstaje i ryczy, kołysząc się gwałtownie i śmiertelnie raniąc Mannetjes. Zaskoczone, że umierają i niezwykle przerażone faktem, że nigdy nie staną się doskonałymi ludźmi. Lamia wyjaśnia Wojowniczkom, że to właśnie dlatego Dracul próbował je powstrzymać przed atakiem na Berserka, a ponieważ Berserk wpadł w szał, Wojowniczki nie są w stanie nic zrobić, aby ujść z życiem. Następnie Lamia odchodzi na dobre. Nie zraża to jednak Wojowniczek. Usagi przemienia się w wieczną Czarodziejkę z Księżyca. Używa swej mocy, by uwolnić Gwiezdne Ziarno Chibi-Usy z Kolb Samaela i ta, ożywiona, staje wspólnie z nią do walki. Gdy Berserk próbuje zaatakować Wojowniczki go otaczają, a obie Czarodziejki z Księżyca używają czaru Podwójny Uzdrawiający Pocałunek Gwiezdnego Światła Miesiąca Miodowego i pokonują wroga w rytm 『ＦＩＲＥ』 «FIRE».

Czarodziejka z Księżyca zastanawia się, co to znaczy, że Berserk został pokonany, tudzież jak to wpłynie na ich dalsze losy. Obawia się także o stworzone sztuczne życie i czy będzie ono w stanie współistnieć z innymi istotami. Wspomina także o odwiecznym problemie świata, jakim jest współistnienie światła i ciemności oraz o tym, że chce dalej żyć jako normalna dziewczyna nie myśląc o potyczkach z kolejnym wrogiem. Wojowniczki wykonują 『ラ・ムール　ダ・ムール　ムーンライト』 «L’amour D’amour Moonlight».

Chwilę później tajemniczy żeński głos przywołuje złowieszczą wróżbę i da się słyszeć bijące i mieniące na czerwono serce nad suknią zmarłej żony hrabi Dracula, a wszystko to obserwuje Wieczna Czarodziejka z Księżyca wpatrzona w ciemność.

Koniec

Podczas wyjścia przed kurtynę [ang. curtain call] słychać wersję instrumentalną piosenki 『ＦＩＲＥ』 «FIRE».

Na samym końcu Wojowniczki śpiewają utwory 『Ｌａ　Ｓｏｌｄｉｅｒ』 «La Soldier» i 『ソーラーミラクルメイクアップ』 «Solar Miracle Make-up».

Piosenki i melodie wykonywane w tym musicalu zostały zebrane w ósmym pamiątkowym albumie musicalowym — «Musical “Bishōjo Senshi Sailor Moon” memorial ongaku-shū 8: Shin / Henshin — Super Senshi he no michi — Last Dracul jokyoku».

Statystyka

Okresy występów	Liczba występów	Frekwencja	Miejsce wystawiania	Miejscowość
2000 I 2 — 2000 I 17	25	15733	サンシャイン劇場 Sunshine Gekijō	東京 Tōkyō

Rozkład występów

Godz.	Dzień
	2000 I 2 nd.	2000 I 3 pn.	2000 I 4 wt.	2000 I 5 śr.	2000 I 6 czw.	2000 I 7 pt.	2000 I 8 sb.	2000 I 9 nd.	2000 I 10 pn.	2000 I 11 wt.	2000 I 12 śr.	2000 I 13 czw.	2000 I 14 pt.	2000 I 15 sb.	2000 I 16 nd.	2000 I 17 pn.
11:00		＊	☆	＊	＊	＊	○	○	○	×				○	○
15:00	＊	＊	＊	＊	＊	＊	○	○	○	×				★	○
18:30										×	●	●	●			○